De beste manieren voor de behandeling van candidiasis zijn door middel van preventie en medicatie. In het algemeen zal je redelijk snel positieve resultaten vaststellen. Het probleem is echter dat de aandoening vaak terugkeert. Dit gebeurt vooral als je de factoren die ermee gepaard gaan niet aangepakt hebt.
Candidiasis is een infectie. De oorzaak ligt bij een aantal schimmels die behoren tot de “candida-“groep. Deze infectie tast de slijmvliezen in het lichaam aan. Het treedt bijvoorbeeld op in de mond of in de genitaliën. De mensen die het hoogste risico lopen om deze infectie te krijgen, zijn personen met diabetes, AIDS of zwangere vrouwen.
Voor de behandeling van candidiasis is een vierstappenplan nodig:
- Correct en vroegtijdig vaststellen van de infectie;
- Alle bestaande omstandigheden en factoren die ermee verbonden zijn aanpakken;
- Identificeren welk type infectie het is;
- De aandoening met de geschikte medicatie behandelen.
De diagnose: een onontbeerlijk element in de behandeling van candidiasis
Dit is de eerste stap om candidiasis op een juiste en doeltreffende manier te behandelen: de correcte diagnose stellen. Vele mensen kopen zomaar wat medicatie terwijl ze niet zeker weten of ze echt wel deze infectie hebben. Het is zelfs zo dat tweederde van de mensen die vergelijkbare infecties hebben deze fout maken.
De verkeerde medicatie gebruiken kan een aantal negatieve effecten hebben. Mogelijke gevolgen zijn dat de infectie resistent en daardoor veel moeilijker te behandelen wordt. Misschien zal je wat verlichting van de symptomen ervaren. Maar uiteindelijk blijft deze aandoening steeds weer terugkeren.
Het beste is dat je niet zomaar iets aanneemt omdat je zelf iets vaststelt. Bovendien is het ook geen goed idee om het advies op te volgen van mensen die slecht geïnformeerd zijn. Het beste wat je kan doen, is een arts raadplegen. Als de arts het vermoeden heeft dat er sprake is van candidiasis van de slijmvliezen of van de huid, dan zal hij een uitstrijkje maken. Daarna wordt dit onder een microscoop geanalyseerd.
Gaat het over candidiasis van de nieren of van de darmen, dan zal men de urine of de stoelgang onderzoeken. Door middel van deze testen kan men de juiste diagnose stellen. In het geval van systemische candidiasis zal het echter noodzakelijk zijn om een biopsie uit te voeren. Soms zijn er tekenen van bloedvergiftiging. Dat betekent eigenlijk dat de schimmel in het bloed aanwezig is. De arts zal dan een reeks bloedmonsters nemen en een bacteriecultuur kweken.
Hoe kan je de gerelateerde factoren onder controle houden?
De tweede is een even belangrijke stap in de behandeling van candidiasis. Het gaat er hierbij om de factoren die wellicht verband houden met deze aandoening onder controle houden. Mensen met diabetes of AIDS zijn erg kwetsbaar. Maar ook mensen die een hoge dosis antibiotica of steroïden hebben gekregen, lopen een risico. Bovendien kunnen ook zwangere vrouwen en iedereen die een verzwakt immuunsysteem heeft dit krijgen.
Dit zijn de voornaamste stappen die je moet nemen:
- Verander je dagelijkse manier van eten. De schimmel wordt gevoed door suiker, gefermenteerde voeding, azijn en andere schimmels. Het is dus een goed idee om een aantal bewerkte voedingsmiddelen uit je dieet te schrappen. Vermijd witte suiker, geraffineerde bloem en elke voeding die suiker, alcohol of azijn bevat.
- Neem acidophilys. Dit is een bacterie die beschouwd wordt als een probioticum. Het nestelt zich in je darmen en in je vagina. Daar beschermt het je tegen schadelijke micro-organismen. Deze bacterie kan je kopen in de vorm van poeder, vloeistof of capsules. Het bevindt zich ook in bepaalde voedingsmiddelen zoals yoghurt en kefir.
Wat ook absoluut noodzakelijk is om candidiasis te behandelen, is dat je uiteraard zorgt voor een strikte hygiëne. Als deze infectie in je mond optreedt, mag je geen mondwaters gebruiken die chlorhexidine gluconaat bevatten. Je kan het vervangen door een middel dat even goed werkt, namelijk mondwater met chloordioxide.
Behandeling van candidiasis: medicatie
Om candidiasis te behandelen zal je ook medicijnen moeten nemen. Afhankelijk van de ernst van de infectie en van de toestand van de patiënt schrijven artsen de geschikte medicatie voor. Het zal ook van deze factoren afhangen of de arts een plaatselijke of een systemische behandeling zal voorschrijven. Voorbeelden van plaatselijke behandelingen zijn crèmes en zalven. Is een systemische behandeling nodig, dan betekent dit dat je orale medicatie zal moeten nemen.
Is er bijvoorbeeld sprake van een infectie van de huid of van de nagels, dan zal de arts medicatie voorschrijven die je plaatselijk moet aanbrengen. Gel, zalven en crèmes worden hiervoor gebruikt. Dit zijn de actieve ingrediënten die het meest voorkomen in deze behandelingen:
- Clotrimazol
- Fluconazol
- Nystatine
- Ketoconazol
- Miconazol
- Fluconazol
- Itraconazol
Er kan sprake zijn van orofaryngeale candidiasis: in de neus en keel. Om deze vorm te behandelen zal je wellicht mondwater met vloeibare nystatine moeten gebruiken. Bij de meeste mensen is dit middel voldoende om de infectie te doen verdwijnen.
Maar de infectie kan ook dieper zitten. Bijvoorbeeld in het geval van candidiasis van de slokdarm. De aanbeveling is dan om minstens gedurende één week tabletten of pillen in te nemen. Dit soort behandeling wordt ook veel gebruikt bij oppervlakkige genitale candidiasis.
Bovendien is in de meest ernstige gevallen een ziekenhuisopname vereist en het gebruik van medicatie via een infuus.
