Misschien wist je het niet, maar er zijn verschillende soorten zwangerschappen. Wanneer een vrouw het goede nieuws krijgt dat ze zwanger is, ontketent dat een wervelwind aan emoties, angsten, twijfels en hormonen.
Elke medische controle werpt een miljoen vragen op, onder andere of de zwangerschap zich ontwikkelt zoals zou moeten. Het eerste wat de moeder in spe moet weten, is wat voor soort zwangerschap het is.
Het menselijke leven begint op het moment dat de eicel en het sperma samensmelten. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) is zwangerschap het deel van het menselijke reproductieproces dat begint wanneer de bevruchte eicel zich in de wand van de baarmoeder nestelt en eindigt met de geboorte.
De zwangerschap van elke vrouw is echter anders. Sommige zijn ingewikkelder dan andere en zelfs als een vrouw twee zwangerschappen heeft, zullen ze niet altijd hetzelfde zijn. Wist je trouwens dat er drie soorten zwangerschappen zijn, vanuit een medisch oogpunt bekeken? De indeling heeft te maken met de innesteling van de bevruchte eicel.
Soorten zwangerschappen
1. Intra-uteriene zwangerschap
Deze zwangerschap gebeurt als de bevruchte eicel zich correct in de baarmoeder nestelt en zich normaal ontwikkelt. De meeste vrouwen hebben een intra-uteriene zwangerschap.
Het duurt 40 – 42 weken, vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie of 38 weken nadat de eicel bevrucht is. Zodra de eicel ingenesteld is, groeit de placenta. De baby krijgt de voedingstoffen die hij of zij nodig heeft om te groeien, via de navelstreng.
De omstandigheden en factoren die een rol spelen bij de vrouw die zwanger raakt, bepalen of er een laag of hoog risico is. Hieronder gaan we in op zwangerschappen met een laag en een hoog risico.
Zwangerschap met een laag risico
Dit is de gecontroleerde zwangerschap van een gezonde vrouw. Deze komt voor bij vrouwen tussen de 19 en 35 jaar. Er zijn geen gezondheidsproblemen die het leven van de moeder of de ontwikkeling van de baby in gevaar kunnen brengen.
Zwangerschap met een hoog risico
Dit is wanneer de zwangerschap niet onder controle is. Het komt voor bij vrouwen onder de 18 of ouder van 35 jaar. Hierbij kan de vrouw aandoeningen beginnen te ontwikkelen zoals:
- diabetes
- cardiopathieën
- hartaandoeningen
- pyelonephritis (nierbekkenontsteking)
Een hoog risico-zwangerschap kan ook betrekking hebben om het tijdens de zwangerschap hebben of krijgen van bepaalde ziekten zoals:
- rode hond
- toxoplasmose
- syfilis
- HIV
- HPV
Zwangerschappen met een hoog risico kunnen een goed einde hebben en de vrouw of baby niet in gevaar brengen, maar nauwlettende medische supervisie is noodzakelijk.
Er is nog een medische classificatie die van toepassing is wanneer je erachter komt dat je zwanger bent en hoort: ‘Het is er niet een, het zijn er twee!’ Bij een twee-eiige tweeling krijgt elke zygoot zijn of haar eigen placenta en vruchtzak.
Bij ééneiige, identieke tweeling splitst het embryo zich, maar de placenta meestal niet. Voor dit soort zwangerschappen zal er vaker controle moeten zijn, met maandelijkse echo’s gedurende de hele zwangerschap, omdat er maar één placenta is die twee baby’s voedt.
2. Buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, of extra-uteriene zwangerschappen, komen voort uit een complicatie als het embryo door de eileiders daalt, en de baarmoeder niet kan bereiken. Daarom nestelt het zich op een plaats waar het niet kan groeien.
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is zeer riskant voor de vrouw en er is geen goede prognose voor de baby. Meestal wordt het derde trimester niet bereikt. Rond week 6 of 7 begint de vrouw te bloeden en voelt ze intense pijn.
Als er geen spontane abortus plaatsvindt, zal de arts waarschijnlijk chirurgisch ingrijpen of een bepaalde therapeutische behandeling toepassen om het leven van de vrouw te redden.
Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft echter niet tot gevolg dat een vrouw later geen intra-uteriene zwangerschap meer kan hebben. Extra medische supervisie is echter wel op zijn plaats, om ervoor te zorgen dat alles normaal verloopt.
Er zijn verschillende soorten buitenbaarmoederlijke zwangerschappen, waarbij het embryo zich op diverse plekken innestelt:
- Eileider: het embryo nestelt zich in de isthmus aan het einde van de eileider.
- Eierstok: het embryo nestelt zich in de eierstok. Vaak wordt het aangezien voor cyste.
- Baarmoederhals: innesteling in de baarmoederhals.
- Buikholte: de innesteling vindt plaats in de peritoneale holte. Dit een zeer ongebruikelijke zwangerschap.
- Intramuraal: het embryo nestelt zich in het myonmetrium, de spierlaag van de baarmoederwand.
Mola-zwangerschap
Bij dit type zwangerschap wordt de eicel abnormaal bevrucht. Dan groeit de placenta ook abnormaal en verandert het in een massa cysten, een hydatidiforme mol. De consequenties zijn dat:
- Het embryo kan zich niet goed ontwikkelen en het niet zal overleven.
- De mola-zwangerschap moet worden onderbroken zodra deze wordt ontdekt.
Er zijn twee soorten mola-zwangerschappen:
- Compleet: er is geen teken van normaliteit, noch in het embryo, noch in het placentaweefsel. Alle chromosomen behoren tot de vader, terwijl normaal gesproken de helft van de moeder is en de andere helft van de vader.
- Incompleet: de placenta kan tekenen van normaliteit vertonen. Het embryo ontwikkelt zich echter abnormaal. De helft van de chromosomen komt van de moeder, maar die van de vader verschijnen in twee groepen. De baby heeft 69 chromosomen in plaats van 46.
Ga naar je medische controles
Met alle soorten zwangerschappen die er zijn, is het van vitaal belang om tijdig medische controles te krijgen. Je verloskundige en je arts zijn de enigen die je kunnen vertellen wat je kansen zijn en jou en je baby helpen om veilig te zijn.
