Het ouderverstotingssyndroom is een begrip dat (nog) in geen enkele psychiatrische handleiding opgenomen is. Maar iedereen moet zich bewust zijn dat het bestaat.
Vele ouders blijven bij elkaar. Soms gebruiken ze het excuus dat hun kinderen een verenigd gezin nodig hebben. De reden kan ook zijn dat ze zo afhankelijk van de andere persoon zijn dat ze alles proberen om bij hen te blijven vóór ze de relatie beëindigen.
Wanneer er kinderen in het spel zijn, dan moet de oplossing van de huwelijksproblemen zo snel en zo simpel mogelijk gebeuren. Ouders moeten ook altijd proberen om in een goede verstandhouding de relatie te beëindigen zodat niemand gekwetst wordt.
Je beëindigt dus de relatie met je echtgenoot zodat je een eind kan maken aan je problemen. Maar dat betekent niet dat je het opgeeft. Het betekent eigenlijk daarentegen dat je als ouders denkt aan wat het beste voor je kinderen is.
“Jouw vader is een slechte kerel”
Uiteindelijk kan een kind negatief over één van zijn ouders denken. Dat is een gevolg van het ouderverstotingssyndroom. Want zodra de ouders gescheiden zijn of al tijdens het scheidingsproces, kan het gebeuren dat ze met de ander zwart maken. Ze spreken dan kwaad over de andere ouder.
Vele ouders denken niet na over de schade die hun houding veroorzaken kan. Het is net alsof ze dan alleen maar aan zichzelf denken. Ze vergeten dat hun kinderen zich in een heel gevoelige fase bevinden. Want ze nemen alles in zich op. Elke negatieve ervaring kan dan een stempel op hen drukken die hen in de toekomst zal beïnvloeden.
Een ouder zegt bijvoorbeeld tegen zijn kind “Je vader is een slechte kerel”. Dan kan het kind het ouderverstotingssyndroom beginnen ontwikkelen. Het gevolg is dat het kind het vertrouwen in zijn of haar vader zal verliezen. Ze zullen zich onredelijk tegenover hem gedragen. Het kan zelfs zover komen dat ze hem verachten. Maar in werkelijkheid heeft de vader niets verkeerd gedaan.
Als deze vader dan ook nog eens kwaad spreekt over zijn ex-vrouw, dan is het mogelijk dat het kind met een stroom van emoties geconfronteerd wordt. Het kind zal dan niet weten hoe hij hiermee moet omgaan.
In dit geval zal hij geen van beide ouders vertrouwen. Om die reden zal het kind een wantrouwen ervaren dat voortdurend van kant wisselt. Dit gebeurt wanneer de ouders hem proberen aan hun kant te krijgen.
Hoe kan je het ouderverstotingssyndroom voorkomen?
Het ouderverstotingssyndroom kan elke kind een gevoel van onzekerheid geven. Hij zal minder vertrouwen hebben. Bovendien zal hij of zij het respect voor zijn of haar ouders verliezen.
Het kan hen ook vatbaar maken voor de meningen van anderen. Ze zullen zich ook vaak laten meeslepen door deze meningen. Dit komt door hun laag zelfvertrouwen dat afkomstig is van hun ervaringen.
Daarom is het noodzakelijk dat de ouders gedragingen vermijden die de ontwikkeling van dit syndroom kunnen veroorzaken. Door deze vormen van gedrag te vermijden zal je ook de schade voorkomen die de toekomst van het kind kan beïnvloeden.
We geven je hier enkele voorbeelden van deze gedragingen:
- In aanwezigheid van het kind kwaad spreken over de andere ouder.
- Proberen om het kind te manipuleren door hem een slecht gevoel te geven omdat hij de andere ouder wil zien.
- Elk woord of alle houdingen aanvaarden en toejuichen die de andere ouder beschadigen.
- Over de scheiding praten zonder in details te treden.
In deze gevallen is het erg belangrijk dat je je kind niet als steun gebruikt. Wees ook niet wreed over de andere ouder. Je kinderen zijn nergens schuldig aan. Bovendien zal je door dit te doen ook zelf slecht uit de bus komen.
Wees eerlijk en oprecht tegen je kinderen
Het is nodig dat je zelfs met de jongste kinderen over de scheiding praat. Want vele ouders denken ten onrechte dat hun kinderen de ernst van de situatie niet zullen begrijpen omdat ze zo jong zijn.
Om dit te doen moet je eenvoudige taal gebruik en elke vraag die ze kunnen hebben, duidelijk beantwoorden. Het belangrijkste is dat het kind weet dat het gebeurt en waarom het gebeurt, maar zonder dat ze zich verloren voelen omdat ze er niets van begrijpen.
De reden hiervoor is dat kinderen moeten begrijpen dat een scheiding iets normaal is. Ze moeten ook beseffen dat het feit dat hun ouders scheiden niet het ergste ter wereld is. Want beide ouders zullen nog steeds evenveel van hen houden.
Dit alles zal het kind helpen. Want het zal vermijden dat ze zich verdrietig en niet verbonden voelen wanneer hun ouders gaan scheiden. Op dit manier zal het kind ook inzien dat een negatieve omgeving mensen niet gelukkig maakt. Het kind zal ook begrijpen dat hij wanneer hijzelf zich in een slechte omgeving bevindt, het best ervan kan weggaan.
Eén van de belangrijkste dingen die het kind moet begrijpen, is dat zijn ouders nooit zullen ophouden met van hem houden of tijd met hem door willen brengen, ook al zijn ze gescheiden.
