Wanneer begon je te denken dat liefde een opoffering is? Wanneer kwam die gedachte bij je op dat het een voortdurende strijd is met zweet en tranen? En wanneer ging je denken dat een relatie er alleen maar op vooruitgaat door middel van inspanningen? Liefde is geen synoniem voor opoffering.
Deze overtuiging geeft ervoor gezorgd dat vele mensen dingen tolereren in hun relatie die van buitenaf gezien onbegrijpelijk zijn.
Daartoe behoren de dagelijkse discussies die je uitputten en verzwakken. Bezitterig gedrag maakt daar ook deel van uit. Het gevolg hiervan is dat mensen objecten worden in plaats van mensen.
Dit allemaal is bekend geraakt onder de benaming “lijden voor de liefde.” Tot de dag van vandaag zijn er nog steeds mensen die denken dat houden van een synoniem is voor inspanning, opoffering en pijn.
Liefde is geen synoniem voor opoffering
Wanneer we denken dat liefde een opoffering is, dan vallen we in de verschrikkelijke klauwen van afhankelijkheid. We gaan dan al het mogelijke doen om muren op te trekken die bij elke beweging kunnen omvallen.
Onze partner begint alles voor ons te betekenen. Als we onszelf moeten dwingen om een liefde in stand te houden, dan is het misschien beter om het los te laten.
Een voorbeeld van deze opoffering is dat we soms toelaten dat er in de relatie sprake is van mishandeling. Dit kan zich uiten in een gebrek aan respect, in ontrouw of in onverschilligheid ten aanzien van de andere persoon.
We breken onszelf af. We laten ons zelfvertrouwen op de vloer vallen. Dit gebeurt allemaal omdat we geleerd hebben afhankelijk te zijn van liefde en ervoor te lijden.
We zetten liefde en strijd op dezelfde lijn. Dat betekent dus dat we lijden. Maar lijden maakt ons niet gelukkig. We zitten in een vicieuze cirkel en zien geen manier om eruit te geraken.
We offeren onszelf op voor een relatie. Het is net als het graven van je eigen graf: je geeft honderd procent terwijl je partner nog niet eens vijftien procent geeft.
Uiteindelijk zal er niets meer van ons overblijven. We zullen alles gegeven hebben, zelfs dingen die we niet bezitten. We deden het vanuit de verkeerde overtuiging over wat liefde in een relatie betekent.
Als het pijn doet, dan is het geen liefde
Silvia Congost is een psychologe die hulp biedt bij gevallen van emotionele afhankelijkheid. Ze heeft een boek geschreven met de titel “Si Duele no es Amor”. (Als het pijn doet, dan is het geen liefde.)
In dit boek beschrijft ze verschillende gevallen van lijden, wanhoop en hoe mensen alles geven aan de andere persoon. In deze gevallen gaan de problemen de persoon naar beneden halen. Ze zorgen ervoor dat het leven van deze mensen een periode van lijden wordt.
Liefde is geen synoniem voor opoffering. Als het dat wel begint te worden, dan is het belangrijk dat we onze relatie opnieuw evalueren.
Misschien lijd je omdat de andere persoon je niet goed behandelt. Of misschien is het omdat we onszelf niet op de juiste manier behandelen.
Wat ook de reden is, als de situatie ons niet gelukkig maakt, dan is het belangrijk om deze te veranderen of er uit te stappen.
Liefde is respect. Het maakt de andere persoon elke dag beter. Het is passie, gelukkig zijn en vreugde… Liefde is gul, houdt vrijheid en vertrouwen in en staat ons toe om te groeien.
Als de liefde geen enkele van deze kwaliteiten bezit, dan is het iets anders. Dat betekent dat er sprake is van lijden, pijn, bitterheid en voortdurende strijd. In die gevallen is het geen liefde.
Open je ogen
Laten we onze ogen openen. Dan zullen we kunnen genieten van alle goede dingen die de liefde bezit. Bovendien heeft het niets te maken met lijden, pijn of onszelf dwingen.
Als er liefde is, dan zal dit niet tot stress leiden. Dingen zullen vanzelf gebeuren zonder de behoefte om te domineren.
We hebben dit al eerder gezegd. We geven honderd procent. Maar wat als de ander maar vijftien procent geeft? Dan worden wij uiteindelijk gekwetst. Dit komt omdat we op een bepaald moment uitgeput zijn. De relatie zal ook mislukken en we zullen elkaar beginnen te beschuldigen.
Liefde is geen synoniem van lijden en we moeten die twee niet verwarren. Lijden, dat zijn die giftige relaties waarin we ons storten maar die ons in de put duwen.
We gaan het grootste deel van ons leven niet besteden aan het van de ene gebroken relatie naar de andere overstappen. Dat komt omdat we nu een idee hebben wat het werkelijk betekent om van iemand te houden.
Dit is het moment om alles te laten stromen. Als we ons slecht voelen bij iemand, dan zien we in dat er iets moet veranderen. Of we beseffen dat de tijd gekomen is om ermee te stoppen.
Liefde is geen synoniem voor opoffering. Liefde is om van te genieten. De zoetheid van de liefde moeten we proeven. Het brengt bovendien het beste in ons naar boven.
