Als je omgaat met iemand die in de rouw is, moet je voorzichtig zijn met de woorden die je gebruikt en hoe je ze benadert. Het is een moeilijke tijd en de emoties zijn rauw. Daarom is het beter om lichamelijk contact te maken in plaats van geforceerd te praten.
Door de gevoelige aard willen we een aantal dingen behandelen die je tegen iemand kunt zeggen die in de rouw is – en wanneer je beter niets kunt zeggen.
Soms wil je zo graag helpen dat je uiteindelijk het tegenovergestelde doet.
Als je moet huilen, doe dat dan
Wat zei iedereen altijd tegen je toen je klein was en aan het huilen was? “Niet huilen.” Wat zeiden ze tegen je toen je verdrietig was? “Wees niet verdrietig.”
Het opkroppen van je emoties is niet goed voor je. Vooral niet als je een rouwproces doormaakt. Je moet de persoon toestaan zijn gevoelens te uiten als dit nodig is. Geef ze nooit het gevoel alsof dit iets is dat ze niet zouden moeten doen. Of dat ze zichzelf zouden moeten beheersen.
Tijdens die momenten is het beste wat je kunt doen ze gewoon laten huilen, schreeuwen en hun gevoelens uiten als ze dit nodig hebben.
Als je me nodig hebt, ben ik er
Gerelateerd aan het bovenstaande rennen mensen vaak weg voor hun verdriet. De ervaring doet te veel pijn, dus willen ze er niet mee om gaan. Dit is ook niet goed, want een persoon in de rouw heeft lichamelijk contact nodig.
Je hoeft niet te praten, hoewel we weten dat voor sommige mensen de stilte ongemakkelijk is. Het belangrijkste is om er gewoon voor hen te zijn.
Op deze manier weet de persoon dat, als hij opeens moet huilen of wil praten, er iemand bij hem of haar is die steun biedt en van hem of haar houdt.
Dus zelfs als het ongemakkelijk voelt moet je bij ze blijven. Sommige mensen denken dat je, om verdriet te overwinnen, alleen moet zijn. Dit is niet waar.
Als je er klaar voor bent, ga je door met je leven
Waarom vertellen we mensen graag hoe ze moeten leven? Naast “niet huilen” en “nu moet je naar je toekomst kijken” deinzen we er niet voor terug om het leven van iemand anders te herstructureren. We vertellen ze wat we denken dat ze moeten doen.
Tijdens deze pijnlijke momenten is het laatste waar iemand aan wil denken de toekomst. Ze hoeven niet te weten wat er gaat gebeuren of wat ze moeten doen. Want geloof me, dat weten ze wel. Op dit moment moeten ze hun aandacht richten op hun pijn.
We moeten de situatie vanzelf op laten lossen. Geef het niet op, ze gaan gewoon door een rouwproces. Ze weten wat ze moeten doen en ze zullen dit doen in het tempo dat bij hen past.
Ik weet echt hoe je je voelt
We kennen allemaal de zin “Ik weet hoe je je voelt”, want dit zeggen we vaak tegen mensen die een vervelende periode meemaken. Wat we ons niet realiseren is dat er een betere manier is om onze steun te uiten, zoals: “Ik begrijp dat dit heel lastig voor je is”.
Zeggen dat je weet hoe iemand zich voelt kan tot een agressieve reactie leiden.
Een persoon die door dit rouwproces gaat is heel gevoelig en het kan zijn dat je deze situatie nog niet eerder hebt meegemaakt. Het herhalen van deze uitdrukking kan leiden tot een antwoord als: “Hoe kun je weten hoe ik me voel? Dit is jou nog nooit overkomen.”
Wanneer we kunnen moeten we dir voorkomenen in plaats daarvan de andere persoon laten weten dat we tot op zekere hoogte met hen mee kunnen leven. We kunnen niet weten wat de exacte maat is van hun verdriet, maar we kunnen het wel begrijpen.
Na een periode van rouw zal de pijn uiteindelijk overgaan.
Dus moeten we het op iedere manier respecteren, ook de tijd om eroverheen te komen.
Als je probeert te doen alsof je er overheen bent terwijl je dat niet bent, of als iemand je onder druk wilt zetten om niet meer te rouwen, is dat heel slecht voor je.
Het kan weken, maanden of zelfs jaren duren. Iedereen is gecompliceerd en uniek.
Hoe vaak heb jij tegen iemand in de rouw verteld wat hij of zij moet doen? Hoe vaak heb jij gezegd dat je weet hoe iemand zich voelt? Nu weet je hoe je steun kunt geven aan iemand die rouwt op de best mogelijke manier.
