Het syndroom van Asperger is een neurobiologische aandoening die een afwijking veroorzaakt. Het beïnvloedt vooral sociaal gedrag. Dit syndroom komt relatief vaak voor. Per 1000 kinderen treft het tussen de drie en vijf kinderen, van een leeftijd van zeven tot zestien jaar oud. Het syndroom van Asperger komt vaker voor bij het mannelijk geslacht.
Deze aandoening werd ontdekt door Hans Asperger. De Oostenrijkse kinderarts ontdekte het syndroom in 1944. Hij merkte op dat sommige afwijkingen in het gedrag van kinderen bepaalde patronen volgden. Onlangs is aangetoond dat het syndroom van Asperger een constante koers volgt en levenslang kan duren. De symptomen kunnen echter verbeteren met behulp van de behandeling die de patiënten krijgen.
De vierde editie van het Diagnostisch en Statistisch handboek voor psychische stoornissen, ook wel DSM 4, benaderde het syndroom van Asperger als een stoornis op zich. In het DSM 5 valt dit syndroom echter onder de subcategorie autisme. Op basis daarvan krijgt elke persoon die eraan lijdt een diagnose in het autistisch spectrum.
Momenteel valt er een grote verscheidenheid aan ziekten in het autistisch spectrum. Deze categorie bevat verschillende afwijkingen die dan ook zeer verschillen in ernstigheid. Mensen die lijden aan het syndroom van Asperger vallen in het hogere segment van functioneren van het autismespectrum.
Kenmerken
Het syndroom van Asperger is niet erg bekend bij de algemene bevolking, zelfs niet bij medisch personeel. Het is niet gemakkelijk vast te stellen, omdat de aandoening niet heel duidelijk is. De mensen die deze vorm van autisme hebben zien er bovendien volkomen normaal uit. Hun intelligentie is normaal en het is zelfs normaal dat ze speciale vaardigheden hebben op bepaalde gebieden.
Het valt echter te herkennen aan bepaalde vormen van sociaal gedrag die niet helemaal gepast zijn. Hun prestaties zijn normaal in het dagelijks leven, maar ze zijn onvolwassen als het gaat om sociale relaties. Het kan heel goed dat men hierdoor denkt dat iemand met het syndroom van Asperger bijvoorbeeld excentriek is. Mensen met het syndroom van Asperger kunnen ook problemen hebben met bepaalde motorische vaardigheden, maar op het eerste gezicht kan dit gewoon als onhandigheid worden gezien.
Symptomen van het syndroom van Asperger
Hersenscans van mensen met het syndroom van Asperger laten geen gemeenschappelijke patronen zien. Wetenschappers vermoeden dat de oorzaak van deze ziekte genetisch bepaald is. Dit komt omdat het vaak voorkomt dat meerdere mensen uit dezelfde familie eraan lijden. Toch bestaat hier nog steeds geen absolute zekerheid over. Wat wetenschappers wel weten, is wat de typische symptomen van het syndroom van Asperger zijn. Hiertoe behoren:
- Verminderde interesses
- Gebrek aan motorische vaardigheden
- Lage tolerantie voor frustratie
- Moeite met het maken van vrienden
- Uitstekend vermogen om patronen te herkennen
- Buitensporige emotionele reacties
- Sterke drang naar routine (en angst als deze routine doorbroken wordt)
- Emotionele uitbarstingen die weinig met de situatie te maken hebben
- Moeite met het maken van oogcontact of het forceren van oogcontact
- Selectieve stomheid. Deze mensen spreken alleen met mensen bij wie ze zich prettig voelen (dit symptoom stopt meestal door therapie)
- Vaak komt het ook voor dat deze mensen op een heel vreemde manier praten. Ze kunnen bijvoorbeeld op een zangerige toon praten of met een accent dat vreemd of kunstmatig lijkt
- De neiging om taal letterlijk te interpreteren (ze begrijpen bijvoorbeeld figuurlijk taalgebruik niet)
- Gebrek aan interesse in wat anderen te zeggen hebben en het vergt veel van hen om lange gesprekken te voeren
- Ze begrijpen de spelregels van spelletjes niet en willen hun eigen regels verzinnen
- Onvermogen om empathie te voelen. Ze hebben moeite met het begrijpen van zowel de lichaamstaal als gevoelens van anderen
Diagnose en prognose
Het syndroom van Asperger is zoals gezegd erg moeilijk te diagnosticeren. Wanneer een kind symptomen van dit syndroom vertoont, interpreteren anderen deze symptomen meestal als problemen met hun karakter. Dit vormt een ernstig probleem, omdat vroege interventie de prognose aanzienlijk verbetert.
De professional die deze diagnose stelt is specialist op het gebied van kinderpsychiatrie. Wat deze specialist als eerste doet is een uitgebreide psychologische evaluatie maken van het kind. Hij zal onder andere de communicatieve vaardigheden onderzoeken en een grondige geschiedenis van de vastgestelde symptomen vaststellen.
Veel mensen met het syndroom van Asperger kunnen met succes het merendeel van hun activiteiten zelfstandig uitvoeren. Tijdens de kindertijd hebben de getroffen kinderen veel steun van hun ouders en leraren nodig. Vandaar dat de volwassenen rond het kind met het syndroom van Asperger in bepaalde situaties precies zouden moeten weten hoe ze moeten handelen.
