In 1912 ontdekte de Japanse dokter Hakaru Hashimoto een nieuw auto-immuunziekte, daarna de ziekte van Hashimoto genaamd. Volgens de onderzoeksresultaten omvat deze ziekte een aanval van het immuunsysteem op de schildklier.
Leer hieronder meer over de ziekte van Hashimoto.
1. Wat is de ziekte van Hashimoto?
Toen Hashimoto zijn onderzoek deed, ontdekte hij dat het immuunsysteem soms lichaamsweefsel aanvalt, in plaats van het te beschermen.
In het geval van deze zieke, valt het lichaam de schildklier aan.
Het directe resultaat is aanzienlijke vermindering van de productie van hormonen die je nodig hebt voor veel lichamelijke functies.
2. De oorzaken van de ziekte van Hashimoto
De oorzaken van deze ziekte worden echter nog niet volledig begrepen. Maar wetenschappers geloven dat bepaalde aspecten verband houden met de ontwikkeling ervan.
Als je de 4 risicofactoren hebt die we hieronder beschrijven, moet je naar een specialist gaan om uit te zoeken of jij deze ziekte hebt of wat het risico hierop is.
Je genen
Ten eerste komt deze ziekte veel voor in families met meerdere gevallen van Hashimoto of gelijknamige ziekten.
Het is daarom belangrijk om met je geliefden te praten en onderzoeken te ondergaan om ernstige problemen uit te kunnen sluiten.
Overmatig jodiumgebruik
Ook kwam in de onderzoeken van dokter Hashimoto naar voren dat overmatig jodiumgebruik een grote trigger kan zijn voor deze ziekte.
Ondanks dat je altijd een overmaat aan jodium moet voorkomen, moet je vooral op je inname letten wanneer je een medische familiegeschiedenis hebt.
Onverklaarbare hormonale veranderingen
Omdat Hashimoto de schildklier aantast, kunnen je hormoonniveaus hierdoor veranderen.
Over het algemeen worden de meeste vrouwen met deze ziekte gediagnostiseerd binnen één tot vijf jaar na een zwangerschap. Het kan echter ook al naar voren komen vóór een zwangerschap.
Blootstelling aan straling
Deze ziekte is ook een van de meest voorkomende effecten van blootstelling aan straling. Verschillende onderzoeken die gedaan zijn na de ontploffingen bij Hiroshima, Nagasaki, and Chernobyl geven dit namelijk aan.
Patiënten die dus straling hebben ondergaan voor de behandeling van bijvoorbeeld leukemie of andere types kanker kunnen hierdoor deze ziekte ontwikkelen.
3. Symptomen van de ziekte van Hashimoto
De symptomen komen langzaam op, waardoor ze moeilijk te herkennen zijn.
Veranderingen waar je op moet letten, zijn onder andere:
- Extreme dagelijkse vermoeidheid
- Gevoeligheid voor kou
- Chronische, plotselinge constipatie
- Opgezwollen gezicht
- Constant snurken
- Witte en droge huid
- Stijve heupen en schouderspieren
- Zwakke onderste ledematen
- Gewichtstoename door vochtophopingen
- Stijve handen, voeten en kniegewrichten
- Constante depressie
- Overmatige menstruele bloedingen
4. Het opsporen van de ziekte van Hashimoto
Hashimoto kan worden vastgesteld met de volgende onderzoeken:
- T3-test: een test die problemen met de hypofyse en triiodothyroninehormoon laat zien.
- TSH-test (schildklierstimulerend hormoon): TSH is een hormoon die de schildklier stimuleert om te produceren en om andere hormonen in je bloed vrij te laten. Deze test laat zien of de niveaus uit balans zijn, of niet.
- T4-test: de balans van dit hormoon is erg belangrijk. Het is gebruikelijk dat dit niveau verhoogd is door medicatie zoals anticonceptiva, terwijl barbituraten het verlagen. Buiten deze factoren om moeten de niveaus echter goed zijn.
5. Wat doet deze ziekte?
De problemen die Hashimoto veroorzaken, maken het daardoor een auto-immuunziekte. Zoals we eerder al hebben benoemd, is het een aandoening waarbij het lichaam tegen zijn eigen weefsel en organen vecht. Dat betekent dat getroffen weefsel zijn werk dus niet meer op de juiste manier kan doen.
In de jaren kunnen er meer ziekten ontwikkelen, zoals bijvoorbeeld:
- Type 1 diabetes
- Lupus erythematodes
- Eierstokproblemen
- Hartproblemen
- Reumatoïde artritis
- Myxoedeem
- Schildkliervergroting
- De ziekte van Addison
6. De ziekte van Hashimoto voorkomen
Helaas is er niet echt een manier om Hashimoto te voorkomen. Het enige wat je daarom kan doen is de risicofactoren onthouden. Houd ook de symptomen in de gaten.
Als je een medische familiegeschiedenis hebt, is dat een risicofactor. Je moet dan jaarlijks onderzoeken ondergaan om er zeker van te zijn dat alles goed is.
Als je het wilt voorkomen of je risico wilt verlagen helpt een gezonde levensstijl. Deze moet onder andere goed dieet, sporten en rusten omvatten.
Echter is het ook belangrijk om te onthouden dat de ziekte symptomen heeft die makkelijk zijn te herkennen door specialisten. Je kan er dus op tijd bij zijn. De onderzoeken zijn ook erg precies en een vroege diagnose kan je helpen de ziekte onder controle te houden en complicaties te voorkomen.
