Dokters ontwikkelen levend verband voor knieën

Een gescheurde meniscus is een van de meest voorkomende knieproblemen in de wereld. Sterker nog, jaarlijks zijn er meer dan een miljoen gevallen in Europa en de Verenigde Staten alleen al. Met het levend verband hoopt men de meniscus te behandelen zonder hem te hoeven verwijderen.

Het is een scheur of beschadiging aan het kraakbeen van de knie, die als een kussen voor de knieschijf werkt. Het geeft zodoende de knieschijf stabiliteit.

Atleten, met name voetballers, scheuren de meniscus regelmatig.

Meestal kan de arts het probleem alleen herstellen met een ingewikkelde operatie.

Omdat er in dit gebied geen bloed stroomt, is het niet makkelijk voor de wond om te genezen. Daardoor genezen mensen vaak niet volledig.

Artsen raden daarom een procedure met de naam meniscectomie aan.

  • Hierbij verwijdert men vervolgens de gescheurde meniscus volledig.
  • Zelfs al is deze ingreep meestal succesvol, het betekent niet dat er in de toekomst niet alsnog problemen kunnen optreden.

De ontdekking van levend verband

Maar nu hebben onderzoekers van de Universiteit van Liverpool en Bristol in het Verenigd Koninkrijk een grote ontdekking gedaan. Ze hebben een nieuwe manier gevonden om de scheur te repareren zonder dat de meniscus verwijderd hoeft te worden.

Dit is een ‘levend verband’ dat ze maken van de stamcellen van de patiënt. Het lijkt de celgroei in het aangedane gebied te stimuleren en repareert het gescheurde of beschadigde weefsel.

Een stamcelverband

Het tijdschrift Stem Cells Translational Medicine heeft deze studie gepubliceerd. Het bespreekt hoe een ‘cellulair verband’ het herstel van een gescheurde meniscus kan stimuleren.

Het bedrijf Spin-out Azellon heeft dit verband ontwikkeld en de kosten werden gedragen door Innovate UK.

Het verband is voor het eerst uitgetest op vijf vrijwillige patiënten tussen de 15 en 45 jaar oud. Allemaal hadden zij een gescheurde meniscus in de zogenaamde witte zone.

  • Eerst namen de onderzoekers stamcellen uit het beenmerg van de deelnemers.
  • Zij kweekten deze cellen op gedurende twee weken in het laboratorium.
  • Daarna gebruikten ze de volwassen cellen in een celmembraanstructuur.
  • Dit implanteerde men in de meniscus.
  • Het kraakbeen werd aan elkaar genaaid om het af te dekken en het stabiel te houden.

Wat was het resultaat?

De onderzoekers waren verbaasd om te ontdekken dat de behandeling succesvol was. De resultaten waren zeer bemoedigend.

  • Alle patiënten vertoonden een intact zijnde meniscus 12 maanden na de procedure.
  • Daarnaast werden drie patiënten na 24 maanden volledig genezen verklaard.

Helaas werd bij twee patiënten de gescheurde meniscus alsnog verwijderd, omdat de oorspronkelijke symptomen de kop weer opstaken.

Twee ingrepen zijn noodzakelijk

Je zult misschien denken dat deze nieuwe behandeling zonder chirurgisch ingrijpen gedaan kan worden. Dat is echter helaas niet waar. Twee operaties zijn nodig om dit voor elkaar te krijgen.

  1. De eerste operatie is nodig om de stamcellen uit het beenmerg te oogsten.
  2. De tweede operatie is dan noodzakelijk om het gekweekte verband in te brengen.

Verder werken aan verbeteringen

Maar het hoofd van het onderzoek, Anthony Hollander, verzekert ons dat ze werken aan verdere verbetering van de behandeling. Ze willen donorstamcellen gaan gebruiken om de kosten te drukken. Dit zal ook voorkomen dat een patiënt twee keer geopereerd moet worden.

Nog meer steun daarvoor

Professor Ashley Blom, Hoofd Ortopedische Chirurgie van de Universiteit van Bristol, is het daarmee eens:

Veelbelovende resultaten

Dit is echter wel iets dat meer onderzoek vereist, maar de eerste resultaten van dit levende verband is erg interessant. Het staat voor een belangrijk toekomstig alternatief voor het verwijderen van een gescheurde meniscus.

Omdat het gescheurde weefsels kan repareren, zou het niet meer nodig zijn om zware knieoperaties te ondergaan om weer een functioneel kniegewricht terug te krijgen.

En wat nog belangrijker is: omdat het weefsel zichzelf geneest, geeft deze behandeling met dit levend verband een veel kleiner risico op het ontwikkelen van chronische aandoeningen zoals artritis en artrose.