Naarmate de tijd verstrijkt, realiseren we ons steeds meer dat sommige gevechten het gewoon niet waard zijn. We geven gesprekken, dromen die we in onze jeugd hadden en zelfs mensen die we gedurende ons leven hebben leren kennen op.
In plaats van deze gebeurtenissen te zien als verliezen, zouden we ze moeten zien voor wat ze werkelijk zijn. Het zijn dingen waar we veel hoop in hadden gestopt, maar waar we geleidelijk aan van merkten dat ze al onze moeite helemaal niet waard waren.
Het ervaren van persoonlijke groei, volwassen worden en vooruitgaan in het leven naarmate de tijd verstrijkt is hetzelfde als het succesvol in elkaar leggen van een puzzel. Tijdens bepaalde periodes in ons leven beleven we er plezier aan om bepaalde puzzelstukjes op de verkeerde plek te laten passen.
Alleen de tijd en de mogelijkheid om terug te blikken kunnen ons uiteindelijk helpen om de waarheid in te zien: dat sommige mensen en dingen nu eenmaal niet in onze puzzel passen.
Met het onderstaande artikel hopen we dat je even de tijd neemt om hier over na te denken.
Soms is het noodzakelijk om gevechten te verliezen die de strijd niet waard zijn
Tijdens onze jeugd komen er een hoop dingen onze kant op, zonder dat we hiervoor kiezen. Het is alsof je aan het raften bent op een wilde rivier, nerveus en vol enthousiasme.
Een van de fouten die velen van ons maken tijdens hun jeugd is dat ze halsoverkop verliefd worden op de eerste persoon die ze tegenkomen. Nog een voorbeeld van dit soort jeugdige fouten is dat we vriendschappen sluiten met mensen alleen maar omdat we ze nu eenmaal vaak zien. Dit zouden bijvoorbeeld onze klasgenootjes of de vrienden van onze vrienden kunnen zijn.
Dit soort mensen beschouwen als onze vrienden is hetzelfde als een situatie waarin je een maaltijd voorgeschoteld krijgt die je eigenlijk helemaal niet lust. Uiteindelijk eet je dit toch op omdat je de bereider niet wilt teleurstellen.
We gedragen ons tijdens deze fase in ons leven op deze manier omdat we maar één doel voor ogen hebben: om geïntegreerd te raken in een maatschappij, met andere woorden: om erbij te horen.
Dit is precies hetgeen de meeste tieners doen, omdat ze de eerste stappen in hun leven zetten vanuit de beweegredenen om bevestiging te krijgen van anderen. Hierbij horen ook luisteren naar wat andere mensen zeggen en hetzelfde doen als zij.
Naarmate we ouder worden, beginnen sommige dingen echter te veranderen. Op een dag worden we kieskeuriger over de vrienden die we kiezen of de gevechten die we aangaan – veel kieskeuriger. Met andere woorden, er komt een dag waarop we precies weten wat we wel en niet willen in ons leven.
Kwaliteit boven kwantiteit
Uiteindelijk komt er een dag waarop we naar ons leven kijken en merken dat we geleerd hebben om een paar ware vriendschappen op te bouwen in plaats van een hoop oppervlakkige.
We kijken terug wanneer we onze gevoelens beoordelen. Het juiste om te doen is echter om goed te luisteren naar wat je hart je doorgeeft. Deze boodschappen kunnen je helpen om bepaalde dingen in te zien. Bijvoorbeeld:
- Je realiseert je eindelijk dat sommige van de dingen waarvan jij dacht dat ze superbelangrijk waren dit eigenlijk helemaal niet zijn.
- Misschien had je voorheen bijvoorbeeld een heel actief sociaal leven waarin je met allerlei verschillende mensen optrok en heb je nu geleerd om meer waarden te hechten aan kleinere vriendengroepen.
- Of hield je je voorheen bezig met verschillende projecten en heb je nu geleerd om je maar op één project tegelijkertijd te richten.
- Het is zelfs mogelijk dat je voorheen moeite deed voor gevechten die jou eigenlijk alleen maar pijn bezorgde. Misschien wilde je bijvoorbeeld heel graag dat iemand van jou zou houden, dat je familie je de erkenning zou geven die je verdiende of dat de mensen om je heen in zouden zien dat je goed genoeg was zoals je was.
- Nu heb je echter geleerd om deze gevechten te laten voor wat ze zijn. Dit komt doordat je wijzer bent geworden. Bovendien heb je geleerd om te luisteren naar je intuïtie, die jou vertelt dat je niet langer moet vechten voor dingen die jou alleen maar verder verwijderen van je ware zelf.
Je hoeft maar één persoon ervan te overtuigen dat je goed genoeg bent en die persoon ben jij zelf. Als mensen niet van jou houden, dan is smeken om hun liefde het laatste wat je moet doen.
Volwassen worden betekent persoonlijke groei ervaren
Sommige gevechten zijn jouw moeite nu eenmaal helemaal niet waard. Deze gevechten aangaan is hetzelfde als jezelf tegenspreken. Daarnaast is het een teken dat je andere mensen van gedachten probeert te veranderen of dat je hoopt dat ze iemand worden die jij graag zou willen dat ze zijn.
- Naarmate we volwassen worden, realiseren we ons steeds meer dat we sommige wegen het beste kunnen vermijden. Dit gaat met name om die wegen die anderen ons aanwijzen en die in tegenstrijd zijn met de persoon die we zijn.
- Uiteindelijk houdt persoonlijke groei in dat we dapper genoeg zijn om te zeggen wat we wel en niet willen, zonder bang te zijn voor wat anderen hierover zullen denken of zeggen.
- Onze eigen weg bewandelen vereist dat we sommige banden met mensen moeten verbreken. Dit houdt in dat we alles wat ons verdriet en onnodige strijd bezorgt moeten opgeven.
Dit doen we om iets te verkrijgen dat nog veel belangrijker is: waardigheid.
Dit soort persoonlijke stappen zijn helemaal niet makkelijk om te zetten. Er zijn bijvoorbeeld nog genoeg mensen die onmogelijke gevechten aangaan met dingen die hen en hun zelfvertrouwen eigenlijk alleen de vernieling in helpen.
Hoe je gevechten die het niet waard zijn op kunt geven
Allereerst is het belangrijk om te weten dat dit absoluut niet makkelijk is. Uit deze persoonlijke slagvelden ontsnappen is iets dat een hoop moeite vereist.
Helaas denken we soms dat blijven vechten voor onmogelijke relaties het meest waardige is wat we kunnen doen. We hebben bijvoorbeeld allemaal wel vrienden gehad met wie we ondanks alle keren dat ze ons hebben verraden toch om bleven gaan. Enkele andere voorbeelden zijn:
- We geloven dat we alles voor onze familie over moeten hebben om een goede dochter, nicht of zus te zijn.
- Een hoop van deze gevechten zijn echter bij voorbaat al verloren. Dit komt omdat ze ons alleen maar pijn bezorgen. De mensen waar we voor vechten nooit zullen veranderen, zelfs als wij denken van wel.
- Hoewel het pijn doet, is het soms het beste om sommige mensen uit je leven te wissen. Bevrijd jezelf uit giftige relaties die je zelfvertrouwen vernietigen. Onthoud dat de mensen die jou het meeste pijn doen veelal gewoon niet van jou houden.
Vergeet niet dat stoutmoedige mensen nooit moeite zouden doen voor dingen waar ze zelf niets voor terug krijgen. In plaats daarvan zijn deze mensen juist in staat in te zien welke gevechten hun moeite wel waard zijn: hun eigen geluk en het geluk van hun dierbaren.
