De naam ligt misschien niet echt vlot in de mond, maar het cervicobrachiaal syndroom komt vaker voor dan we denken. Het is een pijn die in de halsstreek en in de nek begint en verder uitloopt via de ruggengraat, om uiteindelijk de armen en soms zelfs de vingers te bereiken.
De pijn is een erg vervelende pijn die bij iedereen kan voorkomen, hoewel vaak gedacht wordt dat enkel mensen die sporten er last van hebben.
Factoren als stress, chronische angst en artrose kunnen aanleiding geven tot deze pijnlijk kwaal.
Hieronder geven we meer informatie over het probleem, dat helaas niet vaak besproken wordt.
Cervicobrachiaal syndroom: wanneer bewegen pijnlijk wordt
Je hoofd bewegen, je arm uitstrekken om iets te pakken, neerzitten, lezen, gaan liggen en zelfs ademen: alles gaat gepaard met hevige pijn. Het cervicobrachiaal syndroom situeert zich vooral rond de ruggengraat. Maar het gaat hier niet om een eenvoudige whiplash of verrekte spier. Er is veel meer aan de hand.
Beeld je de zone boven de ruggengraat in. Hier zitten wervels C1 tot C7, de kleinste wervels van onze ruggengraat.
- Nu, in deze kleine wervels zitten ligamenten, pezen, spieren en zenuwen.
- Als een of meerdere daarvan ontstoken raken, kan de pijn uitstralen naar verschillende zones in ons lichaam.
Meestal begint de pijn in de ruggengraat en gaat dan verder naar de schouders, schouderbladen, armen en zelfs de romp.
Wat veroorzaakt het cervicobrachiaal syndroom?
- Traumatische letsels: zoals eerder vermeld wordt het cervicobrachiaal syndroom vaak veroorzaakt door ongevallen of het beoefenen van sport. Ontwrichtingen, breuken, verstuikingen of spierverrekkingen zijn meestal de oorzaak.
- Maar ook langdurige blootstelling aan stress of angst kan het probleem veroorzaken. Dit mag je zeker niet over het hoofd zien.
- Ontstekingen zoals reuma kunnen het ook veroorzaken.
- Mensen met degeneratieve ziekten zoals artritis kunnen ook het cervicobrachiaal syndroom ontwikkelen.
- En tot slot zijn er ook nog infectieziektes zoals bijvoorbeeld tuberculose.
Wat zijn de symptomen?
Je hebt waarschijnlijk wel al eens iemand horen zeggen “Het voelt alsof iemand een mes in mijn rug gestoken heeft.” En eigenlijk is het min of meer zo’n gevoel. Maar er is wel één verschil. Er is geen sprake van één pijnlijke plek; de pijn verspreid zich verder over andere lichaamsdelen en voelt brandend aan.
- Het cervicobrachiaal syndroom omvat niet enkel de hierboven vernoemde pijn. Er zijn ook de krampen, het verlies van gevoel en kracht in de spieren, tintelingen en warmte- en koudewisselingen mee gemoeid.
- Tegelijkertijd kan er sprake zijn van hoofdpijn, stijfheid in de nek, duizeligheid of misselijkheid. Elke beweging die je maakt gaat gepaard met pijn.
Welke behandelingen bestaan er?
Voor het cervicobrachiaal syndroom is een strikt individuele aanpak nodig, die enkel vakkundigen kunnen aanreiken. Om te beginnen moet de juiste medicatie voorgeschreven worden om de ontsteking tegen te gaan.
- Fysiotherapie is erg belangrijk om de pijn te bestrijden en weer mobieler te worden.
- Een andere goede techniek is de warmte-en-koudetechniek. Warme douches, warmwaterkruiken en zelfs massages met rozemarijn en alcohol werken zeer effectief.
- Als het cervicobrachiaal syndroom bij ons wordt vastgesteld, moeten we verplicht bedrust nemen. Dit geldt trouwens voor alle problemen waarbij spieren en gewrichten betrokken zijn.
- Specialisten raden aan om plat op de rug te rusten, met de pijnlijke arm net achter het hoofd.
Het cervicobrachiaal syndroom heeft goede verwachtingen
In het algemeen zijn de verwachtingen goed voor mensen die lijden aan het cervicobrachiaal syndroom. Concreet wil dit zeggen dat mensen met een goede medische geschiedenis zich snel positief kunnen ontwikkelen in slechts vier tot zes weken tijd.
- Mensen die last hebben van een chronische ziekte als reuma of artritis hebben dus het grootste probleem. Voor hen is het normaal dat ze periodes meemaken waarin er verbetering merkbaar is, gevolgd door weken waarin het weer slechter gaat.
- We moeten daarom een zo gezond mogelijke levensstijl aannemen. Een gezond dieet, voldoende beweging en ervoor zorgen dat we niet te hevig onderworpen worden aan stress en angst.
Mensen die meer complexe symptomen vertonen, kunnen een operatie overwegen, maar deze beslissing moet in elk geval genomen worden in samenspraak met een dokter.
