Angst is een natuurlijke emotie die mensen ervaren als reactie op een vorm van fysiek of psychologisch gevaar. Hoewel het een natuurlijke emotie is, wordt het een probleem wanneer deze reactie overdreven wordt in verhouding tot hetgeen de reactie heeft opgewekt. Ook kan het resulteren in een pathologische staat van angst waarvoor mogelijk medicijnen tegen angst nodig zijn.
Bovendien is er geen duidelijke grens tussen normale angst en een pathologisch probleem. Maar je zou kunnen zeggen dat normale angst overgaat in pathologische angst op het punt dat je symptomen je dagelijkse leven beginnen te verstoren.
Angststoornissen komen tegenwoordig over de hele wereld steeds vaker voor. Tussen 1990 en 2013 is het aantal mensen dat lijdt aan depressie bijvoorbeeld gestegen van 416 naar 615 miljoen.
Om te begrijpen waarom sommige medicijnen geschikter zijn om angst te behandelen dan andere, is het belangrijk om een onderscheid te maken tussen de verschillende soorten angst:
1. Sommige vormen van angst houden paniekaanvallen, sociale angst en fobieën in.
2. Andere vormen van angsten zijn algemener van aard, zonder enige duidelijke oorzaak of oorsprong.
Medicijnen tegen angst
Ten eerste is het belangrijk om te weten dat anxiolytica (zenuwstillende medicijnen) in staat zijn om de symptomen van angst tegen te gaan zonder verdovende bijwerkingen te hebben of de patiënt slaperig te maken. Benzodiazepine is daarentegen het ideale medicijn tegen angst. Hoewel het bij hogere doseringen een verdovend effect kan hebben, is het in staat om angst effectief tegen te gaan zonder daarbij veel risico’s te vormen voor de patiënt.
Dit soort medicijnen hebben echter ook het nadeel dat ze zeer nadelige bijwerkingen veroorzaken, zoals geheugenverlies, afhankelijkheid en sterke lichamelijke tolerantie.
Bovendien moet het innemen van medicijnen worden ondersteund met een psychologische benadering van het probleem. Voorheen waren behandelingen voor angst gebaseerd op hypnotica, maar tegenwoordig krijgen patiënten allerlei soorten medicijnen voorgeschreven. En deze medicijnen worden over het algemeen gebruikt voor problemen met het centrale zenuwstelsel.
Benzodiazepinen
De eerste vorm van benzodiazepine was chloordiazepoxide, en deze werd gesynthetiseerd in 1961. Dit soort medicijnen werken door zich te binden aan GABA-receptoren. Bovendien zorgt deze neurotransmitter ervoor dat de werking van het centrale zenuwstelsel beperkt wordt. Daarom vergemakkelijken benzodiazepinen het openen van chloorkanalen die geactiveerd worden door GABA-receptoren en benadrukken ze hun beperkende werking. Daarnaast zijn dit soort medicijnen ook licht kalmerend, ontspannen ze de spieren en hebben ze een anticonvulsieve werking.
Bovendien worden benzodiazepinen vaak gebruikt om acute angst te behandelen. Kortom, ze zijn effectief tegen paniekaanvallen en kunnen zelfs worden gebruikt als klysma’s voor kinderen met epilepsie. Benzodiazepinen worden geclassificeerd op basis van hun halfwaardetijd (de tijd die je lichaam nodig heeft om de concentratie van een stof in het lichaam te halveren).
- Korte werkingsduur: midazolam, triazolam
- Middellange werkingsduur: alprazolam, bromazepam, lorazepam, lormetazepam
- Verlengde werkingsduur: clobazam, clorazepaat, diazepam, chloordiazepoxide
Daarnaast is het voor het lichaam ook zeer gemakkelijk om deze medicijnen in zich op te nemen. Maar benzodiazepinen kunnen ook invloed hebben op de werking van psychoactieve medicijnen, alcohol, barbituraten, opiaten en anti-allergene medicijnen. En voor oudere mensen moet de dosis zorgvuldig worden bepaald om te voorkomen dat het medicijnen zich in het lichaam opstapelt.
Voor ouderen wordt de toediening van lorazepam, oxzepam en temazepam aanbevolen.
De voornaamste bijwerkingen van deze medicijnen tegen angst zijn:
- Slaperigheid
- Verwarring
- Geheugenverlies
- Coördinatieverlies
Gewenning
Ook is het belangrijk om te weten dat alle soorten benzodiazepinen uiteindelijk kunnen leiden tot een sterkere lichamelijke tolerantie (dit houdt in dat de dosering geleidelijk aan verhoogd moet worden om dezelfde effecten te bereiken) en afhankelijkheid. Daarom wordt aanbevolen om de dosis benzodiazepinen geleidelijk te verminderen wanneer de patiënt besluit om met de behandeling te stoppen.
Een acute overdosis van benzodiazepine is echter aanzienlijk minder gevaarlijk dan een acute overdosis van andere medicijnen tegen angst. Het kan echter wel leiden tot een ernstig vertraagde ademhaling. In deze situatie is flumazenil meer typerend. Artsen gebruiken het om dezelfde effecten tegen te gaan die veroorzaakt worden in het geval van alcoholvergiftiging.
Buspiron
Buspiron is een geneesmiddel tegen angst dat tot de klasse serotonine 5-HT1a-receptoren behoort. Het kan onder andere helpen om gegeneraliseerde angststoornis te behandelen, maar het is daarentegen niet effectief tegen fobieën of sociale angst. En het heeft ook geen kalmerende, anticonvulsieve of spierontspannende werking. Bovendien kan het met meerdere soorten medicijnen worden gecombineerd. De belangrijkste bijwerkingen zijn misselijkheid, duizeligheid, hoofdpijn en rusteloosheid.
Antidepressiva tegen angst
Dit soort medicijnen tegen angst zijn vooral effectief om vormen van angst als gegeneraliseerde angststoornis, sociale angst en fobieën tegen te gaan. Tricyclische antidepressiva en monoamine-oxidaseremmers (MAO-remmers) veroorzaken meer bijwerkingen, maar kunnen in sommige gevallen ook worden gebruikt.
Binnen deze klasse van geneesmiddelen worden de volgende medicijnen vaak gebruikt om angst te behandelen:
• Selectieve serotonine-heropnameremmers (SSRI’s), bijvoorbeeld fluoxetine of sertraline
• En serotonine-heropnameremmers en noradrenaline, zoals venlafaxine of duloxetine
Anti-epileptica
Anti-epileptica zoals gabapentine, pregabalin, valproaat en levetiracetam zijn vaak ook zeer effectief om gegeneraliseerde angststoornissen te behandelen.
Atypische antipsychotica
Sommige atypische antipsychotica zoals olanzapine, risperidon, quetiapine en ziprasidon zijn effectief bij het behandelen van vormen van angst zoals gegeneraliseerde angststoornis en posttraumatische-stressstoornis.
Bètablokkers
Tot slot wordt ook propranolol (een niet-selectieve bètablokker) veel gebruikt om bepaalde vormen van angst te behandelen. Deze medicijnen tegen angst zijn vooral handig om lichamelijke symptomen tegen te gaan. Hierbij horen zweten, rillingen en een verhoogde hartslag.
