De stukken van gebroken keramiek lijken veel op de versplinterde fragmenten van ons leven. Het is een zware opdracht om de stukken weer samen te voegen, want we voelen ons allemaal als een gebroken kop of bord na de impact van ontgoocheling, verlies of verraad dat we hebben ervaren.
Dit gebroken voorwerp kan toch zijn schoonheid terugkrijgen als we weten hoe we het correct kunnen herstellen.
De meesten van ons zullen deze kom herstellen door lijm te gebruiken, maar de Japanners hanteren al heel lang een kunst die niet enkel een techniek is om keramiek te herstellen, maar die eerder een volledige filosofie is. We kunnen van deze kunst veel leren.
We hebben het hier inderdaad over kintsukuroi of “gouden herstelling”. Dit is een wonderlijke strategie die we kunnen gebruiken om een nieuw, mooier en sterker voorwerp te scheppen. Hierin weerspiegelt zich een psychologische dimensie die we allemaal kennen: veerkracht.
De kunst van het ‘repareren’ van keramiek
Een gebroken voorwerp vertelt een verhaal. Misschien is dat bord per ongeluk op de grond gevallen omdat je met je hoofd ergens anders was, ver weg van de realiteit.
Misschien brak dat stuk van je theepot toen je aan het lachen was samen met je vrienden. Jullie deelden toen een moment van gelukkig zijn.
Elke barst in het porselein verwijst naar een moment in je leven. Toch is het niet nodig om dit aardewerk weg te gooien. Het is alsof je een gewond dier zou achterlaten, of alsof twee romantische partners zouden weigeren om een discussie tussen hen op te lossen.
Dit past allemaal in de Japanse filosofie van kintsukuroi. Deze filosofie is al bekend over de hele wereld en bevalt vele mensen. Laten we deze praktijk eens beter bekijken.
De oorsprong van kintsukuroi
Om deze speciale techniek te begrijpen, moeten we teruggaan in de tijd, naar het einde van de vijftiende eeuw, het tijdperk van de shoguns.
Ashikaga Yoshimasa was de shogun die deze duizendjarige traditie begon. Toen zijn favoriete theekoppen gebroken waren, besloot hij om ze naar China te sturen en ze te laten herstellen.
Hij kreeg de koppen heel vlug terug. Op de koppen waren de sporen van metaal heel erg zichtbaar, waardoor de twee stukken aardewerk hun schoonheid verloren hadden.
De shogun was erg geïrriteerd in dit resultaat en vroeg aan zijn ambachtsmannen om hier iets aan te doen. Ze herstelden het keramiek door de gebroken stukken te sluiten met een gouden pasta. Op die manier hadden ze eigenlijk een ander, mooier en sterker voorwerp geschapen. Toen was de shogun verrukt.
Hoe gebruik je kintsukuroi als je porselein gebroken is?
We zijn ervan overtuigd dat na het lezen van dit eerste deel van het artikel, jij nu al gefascineerd bent door de techniek kintsukuroi.
Ben je nieuwsgierig en spreekt deze techniek je aan? Wil je het uitproberen op enkele koppen of borden die op het punt staan te breken? We stellen voor dat je dat doet. Het is veel eenvoudiger dan je misschien denkt.
Wat heb je nodig?
- Keramische stopverf
- Synthetisch goudpoeder (je kan zelfs goudglitter gebruiken)
- Het gebroken stuk keramiek
- Een spatel en/of een tandenstoker
Hoe voer je de herstelwerkzaamheden uit?
- Meng eerst de keramische stopverf met het synthetische goudpoeder. Je kan dit op een stuk karton doen of in een kom of kop. Afhankelijk van de stukken die je moet herstellen en weer samenvoegen, bepaal je de hoeveelheid die je nodig zal hebben.
- Gebruik een spatel of een tandenstoker om dit mengsel aan te brengen op de randen van de gebroken stukken keramiek.
- Voeg ze dan samen en oefen gedurende enkele momenten druk uit.
- Daarna zal je zien hoe de gouden lijn een ‘litteken’ vormt op het aardewerk. Het is als een wond die nu een veel mooier en uniek voorwerp creëert.
- Het enige wat je nog moet doen, is het voorwerp gedurende enkele uren laten drogen en dan is het klaar.
Schoonheid ligt in het verhaal dat het voorwerp vertelt, niet in het voorwerp zelf
De techniek kintsukuroi kan je perfect toepassen op je eigen leven.
Veerkracht is die mentale pees, die bijna op dezelfde manier werkt als de gouden stopverf die de gebroken stukken samenbrengt. Het geeft je ook het duwtje om je wonden te sluiten en ervan te leren.
We moeten ophouden beschaamd te zijn over onze vergissingen, mislukkingen en dromen die vervlogen zijn. Wat we integendeel wel moeten leren, is de schoonheid zien in de weg die we in het leven hebben genomen. Deze weg heeft ons hoe dan ook geholpen om te worden wat we nu zijn: volwassen.
We zijn wijze wezens geworden en hebben geleerd om te stralen bij tegenslag.
Het gebroken aardewerk dat hersteld is door middel van de kintsukuroi -techniek bezit ook een bijzonder vermogen: het is sterker. De koppen en borden zullen niet meer zo gemakkelijk breken.
Zo zijn ook de mensen die weten hoe ze veerkrachtig moeten zijn en die hun wonden met goud dichtgemaakt hebben. Ze zijn niet meer zo zwak als voordien. Dit is iets wat we ongetwijfeld allemaal leren na verloop van tijd.
