Japan is een land dat veel bewondering krijgt. Japanse kinderen zijn gehoorzaam en luisteren bijvoorbeeld altijd naar hun ouders. Ze gedragen zich goed, beleefd en attent. Deze kinderen leren de regels kennen en te eerbiedigen.
Japanse kinderen passen hun gedrag aan aan wat van hen verwacht wordt. Deze methode van kinderen opvoeden is echt verbazingwekkend.
Japanse ouders hebben het vertrouwen dat hun kinderen het gepaste gedrag zullen leren omdat zij het goede voorbeeld geven. In die zin voelen ze zich verantwoordelijk voor hoe hun kinderen als volwassenen zullen worden.
Japanse kinderen zijn gehoorzaam. Je vraagt je waarschijnlijk af hoe het Japanse ouderschap ervoor zorgt dat kinderen altijd hun ouders gehoorzamen.
Blijf verder lezen en maak kennis met de sleutelelementen van de Japanse opvoeding. Je zal zien dat het heel verschillend is van de westerse opvoedkundige praktijken die wij kennen.
Japanse kinderen zijn gehoorzaam en gedragen zich goed
De Kansas Association for Infant Mental Health heeft een vergelijkende studie gepubliceerd. De titel van dit onderzoek is “Discipline in de Vroege Kindertijd”.
In deze studie vergelijkt men de opvoedingstechnieken van verschillende samenlevingen. Hieruit bleek dat Japanse gezinnen gericht zijn op het stimuleren van:
- gehechtheid
- empathie
- harmonie
Dit onderzoek heeft ook aangetoond dat Japanse kinderen ook als volwassenen gehoorzamen en leren om zich sociaal te gedragen. Thuis zijn de kinderen echter volledig afhankelijk van hun ouders, vooral van hun moeder.
Ouders ontmoedigen afhankelijkheid ook niet. Ze aanvaarden het daarentegen en moedigen het eigenlijk aan.
Door middel van extreme nabijheid verminderen Japanse ouders de individualistische neiging van jonge kinderen om te doen wat ze willen.
Dat is ook de reden waarom de meeste Japanse kinderen geen woedeaanvallen hebben. Er zijn echter natuurlijk altijd uitzonderingen.
Hechting tussen ouders en kinderen in Japan
Ouders en dan vooral de moeders hebben een heel nauwe band met hun kinderen. Bovendien moedigen de ouders deze nabijheid aan en versterken ze afhankelijkheid.
In Japan is het bijvoorbeeld de gewoonte dat de ouders de kinderen aankleden en eten geven. De praktijk waarbij ouders en kinderen samen slapen, houden ze ook aan tot hun kinderen 6 jaar oud zijn.
De relatie tussen moeder en kind is intiem. Ze vormen bijna een eenheid. Moeder en kind ‘delen hun gedachten’ in plaats van twee afzonderlijke en onafhankelijke mensen te zijn. Tijdens de eerste drie levensjaren van een kind neemt de moeder het kind overal met zich mee.
In Japan zijn moeders echt toegewijd aan hun kinderen. Het gebeurt dus niet vaak dat een Japans kind naar een dagopvang of een peuterschool gaat vóór de leeftijd van drie jaar. De formele scholing begint op deze leeftijd.
Japanse opvoedingstechnieken
Vele Japanse ouders geloven dat hun kinderen zich goed gedragen omdat de opvoeding gebaseerd is op hun filosofische overtuigingen: het Confucianisme.
Die vorm van opvoeden stamt af van het confucianistische ideaal waarbij men kinderen met vriendelijkheid onderwijst. Deze deugd laat rust en vreugde ontstaan.
De fundamentele onderdelen van de Japanse manier van kinderen opvoeden zijn gebaseerd op dit principe. We geven je hieronder enkele voorbeelden.
De kracht van suggestie
Allereerst gebruiken Japanse moeders overtuiging, suggestie en soms schaamte om kinderen op te voeden. Op deze manier vermijden ze rechtstreekse confrontaties met hun jonge kinderen. Uiteraard vermindert dit de uitdagende of agressieve houdingen van het kind.
Bovendien maken Japanse moeders gebruik van suggestie om hun kinderen te zeggen wat ze moeten doen. In plaats van te zeggen “Raap je speelgoed op!”, zeggen ze “Wat moet je nu met je speelgoed doen?”.
Het kind moet dus bepalen wat het juiste antwoord is en doen wat het hoort te doen. Als het kind het echter niet wil doen en doet alsof het de vraag of de suggestie niet gehoord heeft, dan zal de moeder haar toevlucht nemen tot subtiel spotten. Het kind zal dan liever gehoorzamen dan zich beschaamd voelen.
De impact van gebaren
Een Japans kind is zo gehecht aan zijn moeder dat het zich zelfs bewust is van de emoties en de gebaren van de moeder. Japanse kinderen weten zelfs in welke toestand van harmonie hun moeder is. Het kind zal dus alles doen wat in zijn macht ligt om die harmonie niet te verstoren.
Wanneer de moeder iets voorstelt, dan heeft ze ook een uitdrukking op haar gezicht. Die vertelt het kind dat ze verrast zou zijn als ze niet zouden gehoorzamen.
Toch straft de moeder het kind niet. Ze zal het ook niet rechtstreeks een uitbrander geven. Opnieuw zegt ze het kind met de uitdrukking op haar gezicht dat ze ontgoocheld is.
Het kind is oprecht geïnteresseerd in het bewaren van de harmonie met zijn moeder. Kinderen vermijden dus de confrontatie en doen wat van hen verwacht wordt. Japanse kinderen zijn gehoorzaam omdat ze aan deze verwachting willen beantwoorden.
Begrijpen en liefhebben: Japanse kinderen zijn gehoorzaam
Bovendien hebben ook Japanse moeders geleerd om het humeur van hun kinderen te lezen. Deze vaardigheid gebruiken ze om hun overtuigingstechniek te veranderen telkens wanneer dit nodig is.
Ze merken bijvoorbeeld dat hun kind niet in de stemming is om te voldoen aan een vraag. Dan zullen ze hun best proberen doen om hun vraag niet op dat moment te stellen. Waarschijnlijk zullen ze later het kind vragen om iets te doen.
Als het kind bijvoorbeeld weigert om zijn speelgoed op te rapen, dan zal de moeder beleefde barmhartigheid gebruiken. Ze zal zeggen dat het kind niet klaar is of niet genoeg ontwikkeld is om dat te doen. Ze kan ook zeggen dat haar kind te moe is of dat het gewoon wil blijven verder spelen.
Vele Japanse ouders doen alles wat nodig is, om hun kinderen het gevoel te geven dat ze geliefd, gewaardeerd en gerespecteerd worden. Ze zijn de belichaming van:
- geduld
- vriendelijkheid
- mededogen
Japanse kinderen zijn gehoorzaam als gevolg van deze aanpak. Deze ouderschapsstijl is zeker een uitdaging voor westerse moeders. Wil jij het graag eens proberen?
