De kunst van jezelf zijn vergt een grote dosis moed. We leven in een maatschappij die ingericht is om ons allemaal hetzelfde te maken, waarbij niet in de vorm passen soms betekent dat we ongewenste aandacht trekken.
Gedurende het eerste deel van ons leven worden we begeleid door andere mensen die ons pad voor ons uitstippelen. Dat is zo voor ons allemaal: als we klein zijn, wordt ons geleerd wat goed en slecht is.
Wanneer we de puberteit en jongvolwassenheid bereiken, vergelijken we onszelf met onze leeftijdsgenoten en willen we geaccepteerd en erkend worden. Er niet op een bepaalde manier uitzien of het niet volgen van vastgestelde normen betekent vaak afwijzing.
Op een of andere manier gaan we allemaal door moeilijke tijden in ons leven. We ervaren allemaal momenten wanneer we onszelf niet meer zijn, maar liever wat andere mensen verwachten dat we zijn.
Er komt echter altijd een tijd waarop we onszelf de essentiële vraag stellen: wie ben ik echt? Het is geen ‘nutteloze filosofische’ vraag; het is een belangrijke vraag die de aandacht verdient.
Als je erachter bent gekomen wie je echt bent, realiseer je je dat veel van de dingen en mensen om je heen niet meer bij je passen. Ze lopen niet meer gelijk met je, er is geen balans. Dit is de tijd om veranderingen aan te gaan.
We raden je aan om hierop te reflecteren door deze 3 stappen door te nemen.
1. Jezelf zijn betekent je eigen identiteit te accepteren
Jezelf zijn is alsof je een mooi, speciaal, maar breekbaar deel in je hart hebt. Als je er niet trouw aan bent, raakt het gewond. Onthoud het volgende:
- Jouw identiteit bestaat niet uit externe, tijdelijke dingen. Met andere woorden: als je werkloos bent, moet je niet tegen jezelf zeggen dat je een mislukkeling bent.
- Als je relatie net op de klippen gelopen is, betekent dat niet dat je het niet verdient dat iemand van je houdt.
Als je jezelf bent, betekent het dat je jezelf moet voeden vanuit de wortel, vanuit alles wat je hebt meegemaakt en voelde, om je eigen perspectief van dingen op een positieve en holistische manier te vormen.
Denk er vooral ook aan: als je je ware identiteit ontdekt, moet je trouw zijn aan de principes die hem definiëren.
Dus waarom breken we deze overeenkomst soms met onszelf?
- We prioriteren het tevreden stellen van anderen en zijn wat anderen van ons verwachten.
- Uit angst. Soms zijn we bang om onszelf te zijn, bang om anderen teleur te stellen of niet te doen wat ze verwachten.
- Sommige mensen houden niet van zichzelf zoals ze zijn. Het niet accepteren van jezelf op lichamelijk en geestelijk gebied is zonder twijfel een gevaarlijke bron van frustratie.
2. De labels die anderen ons toewijzen, doen er niet toe
De samenleving waarin we leven heeft een bepaald gebrek: hij veroordeelt, oordeelt en labelt.
Mensen hebben behoefte aan labels en oordelen om te voelen dat ze de controle hebben over anderen. Als we deze personen als vreemd en belachelijk labellen, zullen ze het geloven en zullen we meer macht over hen hebben.
Het kan zijn dat we ons eerst laten beheersen door ongerechtvaardigde uitspraken die mensen over ons maken. We moeten echter de stap nemen en het zien voor wat het is: gewoon lawaai en lege woorden.
Wat anderen van je zeggen of denken, is hun probleem. Het is hun eigen kleine wereld. Het zou je niet moeten beïnvloeden, want het enige dat je gelukkig maakt, is je vrij voelen en trots zijn op jezelf.
3. Jezelf zijn betekent verandering
Comfortabel zijn met je eigen identiteit betekent niet dat deze vast of onveranderlijk is. Iedereen die weigert om een aspect van zichzelf te veranderen, zal immers niet kunnen groeien. Zij zullen zich ook niet goed kunnen aanpassen aan hun omgeving.
Carl Rogers was een van de meest invloedrijke psychologen van de twintigste eeuw. Zijn humanistische benadering heeft een ongewone focus op basis van enkele essentiële ideeën:
- Mensen ontwikkelen hun persoonlijkheid om hun levensdoelen te bereiken.
- Als we onszelf accepteren, staan we onszelf toe om te veranderen om onze dromen te vervullen.
Dit idee lijkt misschien een beetje tegenstrijdig, maar denk maar aan dit kleine voorbeeld:
Je bevindt je in een zeer ingewikkelde relatie. Uiteindelijk besluit je de stap te nemen om hem te beëindigen. Je doet het omdat je weet wat je wilt en niet wilt. Je wilt ‘jezelf zijn’ en geen genoegen nemen met een plaatsvervanger voor geluk en een relatie waarin je niet goed voor elkaar bent.
Als je deze persoon verlaat, maak je een verandering mee binnenin jezelf. Je wordt sterker. Zelfs als je nog steeds van die persoon hield, herinnerde je je wat je verdient.
Veranderen betekent dat we kunnen groeien om onszelf te kunnen blijven.
De kunst van het zijn wie we echt willen zijn, vereist ten eerste dat je jezelf accepteert. Later gaan we vooruit met elke overwinning en elke mislukking om onze eigen identiteit te blijven opbouwen.
Probeer altijd, iedere dag te beginnen met geluk en het doel om een betere persoon te zijn. Ga je dit in de praktijk brengen?
