Verminking van de clitoris, clitorale besnijdenis of ‘vrouwenbesnijdenis’ zoals het heet in veel landen, is een handeling die bestaat uit een gedeeltelijke of volledige verwijdering van de vrouwelijke geslachtsorganen, in het bijzonder de clitoris.
Vele culturen, vooral die van inheemse Afrikaanse afkomst, beoefenen deze gruwelijke handeling al sinds de oudheid als onderdeel van hun overtuigingen en gewoonten.
Dankzij de inspanningen van de Wereldgezondheidsorganisatie werd deze handeling in de afgelopen jaren bevochten en veel landen en inheemse gemeenschappen zijn ermee gestopt, ook rekeninghoudend met de grote risico’s voor de jonge meisjes die aan deze pijnlijke procedure worden blootgesteld.
- Op 9 juni 2015 werd Nigeria het 23ste land in Afrika dat clitorale besnijdenis verbood bij jonge meisjes.
- Dit nieuws is zeer belangrijk voor de bestrijding van deze handeling. Nigeria is namelijk het meest bevolkte land van Afrika, met een geschat aantal van 20 miljoen vrouwen en meisjes.
Het is een zeer belangrijke stap in het volledig uitroeien van de afschuwelijke handeling, die helaas nog steeds wordt toegestaan in 29 landen in Afrika en Azië.
Wat is clitorale besnijdenis?
Let op: deze tekst bevat schokkende details. Deze handeling wordt toegepast op meisjes in de leeftijd tussen 8 en 14, die door hun moeders worden begeleid naar een oude, donkere kamer waar hygiëne niet worden nageleefd.
Daar wacht vervolgens de vrouw die de besnijdenis uitvoert in het donker met haar scheermesjes en messen om deze afschuwelijke procedure uit te voeren. De duur van de procedure kan oplopen tot wel vijftien minuten.
Eenmaal in de donkere kamer onderzoekt de vrouw de geslachtsdelen van het meisje. Bijna zonder het te kunnen zien, met behulp van een klein mes of een ander scherp voorwerp wordt het gebied besneden. Het gaat daarbij om:
- de gehele of een gedeelte van de clitoris
- de kleine schaamlippen
- in sommige gevallen worden ook de grote schaamlippen weg gesneden
Onder deze omstandigheden verminkt de vrouw het meisje, terwijl ze schreeuwt en huilt van de vreselijke pijn die deze handeling veroorzaakt. Dit wordt allemaal gedaan zonder enige vorm van verdoving of goede hygiëne. In het kamertje stromen de bloed en de pijn uit het meisje. Buiten viert de familie tegelijkertijd het feit dat ze klaar is om een vrouw te worden.
Wat er daarna gebeurt
Als deze ‘procedure’ voltooid is, begint de zoektocht naar een echtgenoot die een goede bruidsschat aan kan bieden in ruil voor het meisje. Volgens de traditie is ze nu een ‘vrouw’. Dat gebeurt tenminste als het meisje erin slaagt om alle risico’s die gepaard gaan met de verminking van dit orgaan te overleven. Dit speelt een zeer belangrijke rol voor vrouwen.
- Veel jonge meisjes sterven door het bloeden of door de shock die veroorzaakt wordt door de intense pijn en het trauma.
- Anderen sterven aan de vreselijke infecties die onvermijdelijk het gevolg zijn van de slechte sanitaire voorzieningen en hygiëne.
Hierdoor stelt de Wereldgezondheidsorganisatie al jaren officieel genitale verminking van vrouwen aan de kaak. Er is immers geen medische noodzaak en meestal voert een derde het uit. Het enige doel is het ontnemen van seksueel genot, gedurende de rest van het leven van het meisje.
En alsof dat nog niet genoeg is, is aangetoond dat clitorale besnijdenis ernstige gevolgen heeft voor vrouwen en meisjes. Denk hierbij aan problemen zoals:
- bloedingen
- blaasproblemen
- cysten
- infecties
- onvruchtbaarheid
- complicaties bij de bevalling
De beschamende feiten
Het is geschat dat per minuut vier meisjes onder de 15 jaar het slachtoffer worden van clitorale besnijdenis. Volgens cijfers van niet-gouvernementele organisaties staat het aantal verminkte vrouwen op meer dan 137 miljoen. Dit ondanks meerdere protesten en de constante strijd om deze afschuwelijke handeling af te schaffen.
Het ergste van alles is dat deze handeling echter nog steeds toegestaan is in 29 landen in Afrika en Azië. Dat zou betekenen dat in het jaar 2030 86 miljoen meisjes lijden door clitorale besnijdenis.
Hoewel de wet deze handeling in veel landen al wel verbiedt, betekent het helaas niet dat het volledig is uitgeroeid. Ondanks het feit dat het wettelijk verboden is, blijven veel culturen het illegaal uitoefenen.
Gelukkig leidt het voortdurende werk van onder andere de WGO en andere wereldgezondheidsorganisaties tot resultaten. De beslissing in Nigeria is een duidelijk bewijs hiervan. Het is heel belangrijk om te blijven onderwijzen over de gezondheidsrisico’s die gepaard gaan met deze vreselijke handeling, die nog steeds plaatsvindt.
Het is essentieel om het besef te verhogen en de mentaliteit te veranderen ten aanzien van deze handeling. Dit echter zonder inheemse culturen en tradities te veranderen. Deze traditie heeft namelijk al duizenden levens geëist en veroorzaakt nog steeds veel lijden.
