Vaak zegt men dat het hart erbij betrokken is wanneer je je “betere helft” ontmoet. Maar eigenlijk zijn de hersenen verantwoordelijk voor die “vlinders” in je buik en voor de andere gevoelens die met liefde te maken hebben. In dit artikel willen we bespreken hoe de reactie verloopt tussen de liefde die je voelt en wat er in je hersenen gebeurt. We vertellen je hoe je geest reageert wanneer je verliefd bent.
Liefde en de hersenen
Liefde is die mooie ervaring waarbij je “in de wolken” bent en dicht bij die ene speciale persoon wil zijn. Maar niet alle emoties die we verbinden met verliefd worden zijn “romantisch.” Eigenlijk is het zo dat vele gevoelens op dat moment ontspringen uit de hersenen.
De hersenen produceren verschillende chemische bestanddelen (neurotransmitters en hormonen). Dit zorgt ervoor dat je voortdurend in een staat van “betovering” verkeert.
Uiteraard is het veel poëtischer om te spreken over het hart en over vlinders. Maar de wetenschap is nu in staat om liefde te analyseren – deze taak werd vroeger overgelaten aan dichters, muzikanten en auteurs.
Liefde en de wetenschap
De wetenschap heeft vele interessante dingen ontdekt over de liefde en de hersenen:
- In het zenuwstelsel treden veranderingen op. Verliefd zijn is niet magisch – het is biologisch.
- Wanneer je verliefd bent, kan je niet normaal praten. Je zweet je te pletter. De hartslag versnelt en je bloost.
- Al deze reacties worden veroorzaakt door de chemische veranderingen die zich in je lichaam afspelen.
En dat is nog niet alles. In de beginfase van de verliefdheid maak je feromonen en andere geursignalen vrij die de andere persoon zal opmerken.
Zodra dit gebeurd is, gaat het lichaam over naar de volgende stap. De productie van twee hormonen zal stijgen: adrenaline en noradrenaline.
- Beide hormonen zorgen ervoor dat je aantrekkingskracht ervaart. Je zal je ook een beetje stom voelen.
- Adrenaline verhoogt de bloeddruk en versnelt de hartslag.
- Noradrenaline is verantwoordelijk voor de seksuele aantrekking en het gevoel van welbevinden telkens als je dichtbij de persoon bent waarop je verliefd bent.
In deze fase raakt nog een ander hormoon betrokken: testosteron. Gewoonlijk associëren we dit met mannen. Maar ook vrouwen ervaren het (zij het in mindere mate).
Het is een soort afrodisiacum dat ontstaat wanneer je seksuele verlangens voelt.
Hormonen en de hersenen als je verliefd bent
Na die eerste periode van euforie en passie verschijnt de echte liefde. Op dat moment worden er in de hersenen meer hormonen geproduceerd.
Fenylethylamine
Eén van die hormonen is fenylethylamine.
Dit is een natuurlijke amfetamine die stimulerend werkt. Tegelijkertijd zorgt het er voor dat je in een toestand van opwinding komt. Zo zal je de behoefte niet hebben om aan iemand anders te denken dan aan de persoon van wie je houdt. Je wil voor hem zorgen en hem verwennen. Al jouw tijd wil je bij hem doorbrengen.
Dit hormoon kan je waarneming veranderen. Want het kan ertoe leiden dat je gelooft dat je partner perfect is en geen fouten bezit.
Bovendien is het verantwoordelijk voor het vrijmaken van nog een aantal andere hormonen in de hersenen. Dopamine is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor genot en bevestiging.
Dat is de reden dat men vaak zegt dat liefde als een drug werkt. We raken verslaafd aan verliefd zijn.
Als je relatie in deze fase om één of andere reden ten einde komt dan zal je symptomen van ontwenning vertonen. Ze zijn vergelijkbaar met de symptomen bij iemand die een drug gebruikt (sigaretten of alcohol).
Oxytocine
Oxytocine is nog een ander hormoon dat hier op het toneel verschijnt. Dit bestanddeel maakt jou knuffeliger, hartelijker en bereidwillig om je gevoelens te uiten door te kussen en aan te raken. Niet voor niets wordt dit “het liefdeshormoon” genoemd. Het is verbonden met de voortplanting, met geboorte en borstvoeding.
Dit hormoon wordt aangemaakt in de hypothalamus. Het zit opgeslagen in de hypofyse (die scheidt het af wanneer het nodig is). Wanneer het werkt als een neurotransmitter, dan stimuleert en verhoogt het de seksuele opwinding.
Wanneer oxytocine in grote hoeveelheden is opgeslagen, dan zal jouw verlangen om bij je geliefde te zijn, groter zijn.
Het doet een aangename reactie ontstaan in de hersenen en werkt als een “beloning.” Het gevolg is dat je je partner zelfs nog aantrekkelijker zal vinden.
Blijft de verliefdheid van de hersenen eeuwig duren?
We hebben de typisch romantische ideeën in dit artikel al wat losgelaten. Maar in dit onderdeel moeten we de dichters onder ons nogmaals ontgoochelen. Want liefde blijft niet eeuwig duren.
Helaas zijn de hersenen niet in staat om de “liefdeshormonen” altijd af te scheiden. We moeten eigenlijk ook toegeven dat we dat zelfs niet eens zouden volhouden! De chemische reacties die te maken hebben met dat je verliefd bent, kunnen in een relatie tot vijf jaar lang blijven optreden.
Na die periode beginnen je lichaam en je geest te wennen aan de “drug.” Het heeft dan niet langer hetzelfde effect als voordien (je kan het vergelijken met wat er met bepaalde medicatie gebeurt).
Na een aantal jaren heb je je partner beter leren kennen. Je hebt hem of haar van hun voetstuk gehaald. Op dat moment zal je verschillende positieve en negatieve ervaringen doormaken.
Het is dan nodig dat je hard aan je relatie werkt. Want de hersenen zullen het niet langer in jouw plaats doen.
We zien dan helaas dat monotonie en verveling ontstaan wanneer je minder oxytocine en fenylethylamine in je lichaam hebt.
Toch is er nog een andere hormoon dat hierbij betrokken raakt: vasopressine. Dit hormoon is verbonden met monogamie en binding.
Wellicht is de passie van de beginperiode verdwenen. Maar nu zie je de waarheid en zie je de ander zoals hij of zij is. Je ziet wat mooi is en wat blijft voortduren.
Misschien is dit niet de meest passievolle tijd voor jou. Toch is het de mooiste tijd omdat je respect, vertrouwen en harmonie ervaart samen met je partner.
Vanaf nu zullen de hersenen niet langer hormonen produceren zoals vroeger. Maar je krijgt de kans om elkaar te begrijpen en de beste oplossingen te vinden voor jullie relatie, nu en voor altijd.