Het Wendy-syndroom heeft zijn wortels in de populaire psychologie. Ondanks dat het geen erkende stoornis is volgens de diagnostische psychologie handboeken, bestaat het uit bepaalde aspecten die vertaald kunnen worden naar klinische dimensies die behandeling nodig hebben.
Het richten van je bestaan op het zorgen voor iemand anders veroorzaakt een langzaam proces van zelfvernietiging. Het verlies van zelfvertrouwen of extreme lichamelijke of geestelijke vermoeidheid kan makkelijk lijden tot een depressie.
Klassieke literatuur heeft ons een aantal, zelf authentieke archetypes geboden die het makkelijker maken om dit gedrag te begrijpen en te beschrijven. Het Wendy-syndroom, of Peter Pan-syndroom, Othello-syndroom of Alice in Wonderland-syndroom zijn allemaal stoornissen, problemen en gedrag waarin fictie realiteit wordt.
Je kunt gerust zeggen dat het onderwerp van dit artikel het meest voorkomende syndroom is van allemaal. Op bepaalde manieren internaliseren veel vrouwen het, niet omdat ze hiertoe worden gedwongen, maar omdat het iets is dat ze al generaties lang zien en zich zo zijn gaan voelen.
De persoon die voor iemand anders zorgt, houdt van die persoon. Het opgeven van jezelf is een bijzondere manier van van iemand houden. Soms is het echter makkelijk om iets te vergeten: degene die geeft verdient het ook om iets terug te krijgen. Dit is waar het probleem begint, met emotionele dissonantie en verdriet.
Vandaag stellen we voor om na te denken over de volgende aspecten.
Wendy-syndroom, of progressieve ontkenning van jezelf
Hoewel dit syndroom, zoals we al hebben gezegd, zijn wortels heeft in de populaire psychologie, zijn de symptomen heel duidelijk:
Je begrijpt dat van iemand houden voor een groot deel bestaat uit iemand dienen.
- Zo’n soort relatie kan lang goed voelen. Dit is hoe jij liefde ziet.
- Je maakt je in het begin geen zorgen dat anderen niet op dezelfde manier voor jou zorgen. Je weet alleen dat je partner voelt dat jij van hem houdt en gelukkig is. Zo voel jij je ook goed.
- Je doet het zodat de mensen om je heen niet boos worden. Je vecht voor de uiterlijke balans, terwijl je die van jezelf vergeet.
- Na verloop van tijd zie je dat anderen alles wat je doet normaal vinden. Dit kan een punt bereiken waarop ze tiranniek en veeleisend worden.
Als jij het Wendy-syndroom ervaart, let dan op bepaalde aspecten die je zou moeten veranderen.
Begrijp dat liefde geen opoffering is, liefde is geven en ONTVANGEN
Veel mensen zijn opgevoed met het idee dat je bepaalde dingen op moet geven om van iemand te kunnen houden. Als je met iemand samen wilt zijn, moet je veel dingen maar gewoon accepteren. Je bent ook gaan geloven dat je op alles ‘ja’ moet zeggen, ook als je het eigenlijk niet wil. Je begint anderen belangrijker te vinden dan jezelf.
Als je deze dingen hebt geïntegreerd in je manier van denken, begin je in te storten onder het gewicht.
- Liefde betekent niet dat je dingen moet opgeven. Als je opgeeft, wordt je alleen maar een slachtoffer van jezelf.
- Een liefhebbende relatie moet rijp en bewust zijn. Beide partijen moeten geven, dat staat buiten kijf, maar het is net zo belangrijk om te ontvangen.
- Liefde gaat om het vormen van een team, het samenvoegen van je krachten, interesses en behoeften.
- Bij het Wendy-syndroom is er altijd één persoon die geeft en één persoon die ontvangt. De één wint en de ander verliest uiteindelijk.
- Het echte probleem is echter dat de ander het zich niet realiseert. Aan het begin van de relatie voelt het goed om voor iemand te zorgen, je zorgen te maken en alles te doen om te zorgen dat hij/zij gelukkig is. Na maanden of jaren merk je echter dat er iets niet in orde is. Uiteindelijk neemt iemand je voor lief, waardeert je niet en wordt er nog meer van je geëist.
Je kunt jezelf niet in deze moeilijke en ongelukkige val terecht laten komen.
Hoe richt je je op andere soorten emotionele relaties?
Ons eerste en belangrijkste advies: blijf altijd jezelf, hoe veel je ook van iemand anders houdt. Anders ontstaan er vroeg of laat toch frustraties, ongemak en ongelukkigheid.
Van iemand houden, geven, jezelf dingen ontzeggen… Het is allemaal prima, zolang je partner ook hetzelfde doet voor jou. En daarbij moet je jezelf alleen dingen ontzeggen als het voor het algemeen welzijn is.
- Verontschuldig je niet voor iets dat niet jouw verantwoordelijkheid is.
- Mensen met het Wendy-syndroom zijn bang om verlaten te worden. Ze doen alles om dit te voorkomen, hoe extreem het ook is.
- Je moet leren gelukkig te worden zonder partner. Geniet van je eigen gezelschap om te leren dat de wereld niet vergaat als je geen relatie hebt.
- Leer om verkeerde gedachtepatronen te corrigeren, vooral als ze je pijn doen. Dit helpt je nieuwe emoties te creëren die je sterker maken.
- Neem afstand van ideeën als: “Als ik beter voor hem/haar zorg, houdt hij/zij meer van mij” of “Het is beter als ik dit opgeef, zodat hij/zij ziet hoeveel ik van hem/haar houd”.
- Projecteer niet al je hoop, wensen en energie op iemand anders. Doe dat alleen op een eerlijke manier. Je verdient mijn liefde en ik verdien jouw respect.
Denk eraan, in liefde moeten we onze waardigheid behouden. Accepteer niet minder dan dat. Leer om te ontvangen en vecht voor je persoonlijke integriteit.
