Voedselresten zijn al met al een zeer controversieel onderwerp. Men schat dat er bijvoorbeeld per jaar meer dan 1,3 miljoen ton voedsel wordt weggegooid. Tegelijkertijd overlijden nog altijd dagelijks mensen aan ondervoeding of verhongering.
Men probeert al jaren op allerlei manieren om deze hoeveelheid te verkleinen. De resultaten van verschillende studies wijzen echter uit dat dat niet lukt. Jaarlijks gooien wij immers nog steeds aanzienlijke hoeveelheden voedsel weg.
Intussen belandt teveel bij het afval
Het voornaamste punt van kritiek tegen grote distributeurs is dat een groot deel van het voedsel dat zij produceren uiteindelijk in de afvalbak belandt. In plaats van in de handen van mensen die het vooral nodig hebben.
Om deze reden heeft de 35-jarige Arash Derambarsh vorig jaar een voorstel gedaan. Hij stelde een wet op die voorkomt dat supermarkten het voedsel dat niet verkocht wordt weggooien.
De oplossing
Het idee dat Arash naar voren bracht is:
- Bedrijven moeten het voedsel dat ze overhouden doneren aan goede doelen en voedselbanken.
- Zodoende kan het verdeeld kan worden onder de mensen die er veel baat bij zouden hebben.
Consumenten en activisten die zich inzetten voor de strijd tegen armoede steunden een grote campagne. Daarna werd dit wetsvoorstel door de Franse senaat goedgekeurd, ten voordele van duizenden daklozen.
Frankrijk, het eerste land ter wereld met een verbod op voedselresten
Door dit besluit werd Frankrijk het eerste land ter wereld dat ervoor zorgde dat supermarkten geen voedsel meer verspillen.
- Bedrijven die meer dan 400 vierkante meter groot zijn, zijn verplicht om contracten van donatie te ondertekenen met liefdadigheidsorganisaties.
- Doen ze dit niet, dan worden ze beboet met een boete die kan oplopen tot 75.000 euro en twee jaar celstraf.
Dit was onder andere heel goed nieuws voor de promoters van liefdadigheidsorganisaties. Omdat dit er namelijk voor zal zorgen dat ze verschillend voedsel van goede kwaliteit kunnen uitdelen.
Jacques Bailet, directeur van de Franse voedselbanken, drukte uit dat hij hoopt dat deze wet ervoor zal zorgen dat er meer groene, fruit en vlees wordt gedoneerd. Hier is namelijk het meeste behoefte aan.
Een taak voor non-profit organisaties
De geregistreerde liefdadigheidsorganisaties en voedselbanken zijn verantwoordelijkheid om het voedsel in te zamelen en te bewaren. Zij hopen ten slotte dat meer vrijwilligers zich aanmelden om deze nieuwe toevloed van voedsel beter te kunnen beheersen.
Deze wet zal er ook voor zorgen dat supermarkten die voedsel opzettelijk oneetbaar maken hiervoor gestraft worden. Steeds meer supermarkten begonnen hun overgebleven voedsel namelijk met opzet te vernietigen om te voorkomen dat mensen in hun vuilnis zouden graaien en het voedsel uit de containers zouden opeten.
Ter illustratie, de vraag naar dit voedsel is groot
Helaas is het aantal families, studenten en werklozen dat in containers op zoek gaat naar eten dat nog net niet over datum is in de afgelopen jaren gestegen.
Veel bedrijven spuiten het voedsel in met bleek voordat ze het weggooien. Zogenaamd om te voorkomen dat mensen last krijgen van voedselvergiftiging doordat ze het eten in dit soort omstandigheden consumeren. Andere winkels verzamelen het overgebleven voedsel in hun magazijn, waar het wordt opgehaald door de vuilniswagen.
De volgende uitdaging voor liefdadigheidsorganisaties
Dit eerste succes noopt liefdadigheidsorganisaties zich voor te bereiden op uitdagingen die deze verandering in de wet voor hun creëert.
- Ten eerste zijn ze op zoek naar meer vrijwilligers. Vrijwilligers die bereid zijn hen te helpen bij het onderhouden en verdelen van het voedsel.
- Ten tweede zullen ze meer vrachtwagens, opslagruimtes en koelkasten nodig hebben om de toegenomen hoeveelheid donaties goed te kunnen ontvangen en bewaren.
Daarnaast willen ze ook de EU ervan overtuigen om ook in de andere lidstaten een soortgelijke oplossing te introduceren.
Enkele cijfers
In Frankrijk was 11 procent van de voedselresten afkomstig uit supermarkten, 67 procent van consumenten en 15 procent uit restaurants.
De mensen die dit initiatief ondersteunen, realiseren zich dat er nog altijd veel werk moet worden verricht. Ze zijn zich er echter wel van bewust dat met deze wetsbekrachtiging een van de belangrijkste stappen is gezet in de richting van een bewuste en duurzamere maatschappij.
Bailet verzekert dat wanneer de voedseldonaties dankzij supermarkten met vijftien procent stijgen, dit al genoeg zal zijn om per jaar tien miljoen borden meer te kunnen vullen.
De lange termijn doelstelling
Het doel op de langere termijn is om ervoor te zorgen dat ook andere landen soortgelijke wetten instellen. Op deze manier verminderen we de hoeveelheid voedsel die we jaarlijks weggooien. Maar vooral zorgen we ervoor dat dit voedsel in handen komt van mensen die het echt nodig hebben.
