Tekenen dat je lactose-intolerant bent

In dit artikel zullen we je vertellen wat de symptomen van een lactose-intolerantie zijn. Zodat je voor jezelf kunt bepalen of je lichaam inderdaad moeite heeft met het verwerken van dit type suiker.

Wat is een lactose-intolerantie?

Dankzij de geleidelijke genetische mutaties die zich in de mens hebben voorgedaan, kunnen we nu zelfs wanneer we al volwassen zijn nog melk drinken. Sommige mensen produceren echter niet genoeg van het enzym dat het lichaam nodig heeft om lactose te absorberen. In dit geval kun je spreken van een lactose-intolerantie.

Lactose-intolerantie is dus een aandoening die zich voordoet wanneer er sprake is van een tekort aan het enzym dat de taak heeft om lactose te verwerken. Wanneer deze suiker slecht door het lichaam geabsorbeerd wordt, dan komt hij in de dikke darm terecht. Hier begint het te fermenteren en veroorzaakt zo darmgas.

Wanneer iemand die lactose-intolerant is dan melk, yoghurt of ijs eet, dan zal dit niet per se onomkeerbare schade veroorzaken in het darmkanaal. Wel ontstaat er een reeks tijdelijke symptomen.

Vaak denken mensen dat ze lactose-intolerant zijn. Eigenlijk is er dan gewoon sprake van een overmatige groei van bacteriën, coeliakie of darmontsteking.

Het is het waard om aan te geven dat de meeste mensen die lactose-intolerant zijn, last hebben van primaire lactose-intolerantie. Dit houdt in dat deze mensen makkelijk een glas zuivel kunnen drinken zonder last te krijgen van onaangename symptomen. Ze kunnen zelfs een beetje zuivel eten bij hun maaltijden zonder last te krijgen van darmproblemen.

Bovendien hebben deze mensen de keuze om producten te eten die weinig lactose bevatten of om lactasesupplementen in te nemen.

Symptomen van een lactose-intolerantie

Als je zelf lactose-intolerant bent, dan zou je binnen dertig minuten tot twee uur nadat je iets gegeten of gedronken hebt dat lactose bevat, last moeten krijgen van vervelende symptomen. De heftigheid van de symptomen hangt af van de:

• persoon die er last van heeft.
• hoeveelheid lactose die hij geconsumeerd heeft.
• hoeveelheid lactase die er in zijn maag aanwezig is.

Even voor de duidelijkheid, deze symptomen hoeven niet altijd te wijzen op een lactose-intolerantie. Ze kunnen ook het gevolg zijn van andere aandoeningen of maag-darmproblemen (met name buikgriep).

Daarom kan het helpen om goed te letten op wanneer de symptomen zich voordoen. Als de symptomen zich duidelijk voordoen nadat je melk, yoghurt, kaas, ijs etc. geconsumeerd hebt, dan is de kans veel groter dat de symptomen inderdaad te maken hebben met een lactose-intolerantie.

We leggen even uit waarom:

• Er wordt meer zure ontlasting geproduceerd, doordat de darmbacteriën ervoor zorgen dat de lactose gaat fermenteren. Daardoor kun je last krijgen van irritaties of een brandend gevoel wanneer je naar het toilet gaat.
• Dit proces kan ook een opgeblazen buik of buikpijn en meer darmgas veroorzaken (symptomen die minstens een paar uur na het eten van zuivel aan blijven houden).
• De kans is groot dat de ontlasting en winderigheid een zeer sterke en onaangename geur zal hebben.

Diarree of constipatie gaan beide hand in hand met lactose-intolerantie, aangezien er een onevenwichtigheid ontstaat in de darmflora. Vaak hebben mensen ook last van maagkrampen.

Lactose-intolerantie bij kinderen houdt vaak in dat ze last krijgen van misselijkheid of braakneigingen.

In chronische gevallen (secundaire lactose-intolerantie) kan iemand ook last krijgen van:

• Opmerkelijk gewichtsverlies
• Perianale roodheid
• Buikkrampen
• Explosieve diarree

Daarnaast ervaren mensen in dit soort gevallen huidproblemen, extreme vermoeidheid en pijn in de ledematen.

Hoe weet je of je lactose-intolerant ben?

Als je denkt dat je lactose-intolerant bent, dan is het belangrijk om een dokter te raadplegen. Een deskundige zal zeer goed in staat zijn om je symptomen te diagnosticeren.

De meest voorkomende onderzoeken zijn:

Test om de glycemische respons te onderzoeken

• Eerst wordt er bloed geprikt om het huidige glucosegehalte te meten.
• Vervolgens krijg je een overdaad aan lactose toegediend. Om de dertig minuten vijftig gram en dit twee uur lang (vier doseringen).
• Daarna wordt er weer bloed geprikt om wederom het glucosegehalte te meten.

Als het gehalte hetzelfde is, dan wordt de lactose niet op de juiste manier verwerkt.

Dit soort onderzoeken zijn echter niet erg nauwkeurig. Aangezien er ook andere aandoeningen bestaan die het glucosegehalte kunnen beïnvloeden, zoals diabetes mellitus.

Waterstof-ademtest

Om een lactose-intolerantie vast te stellen wordt er het meest gebruik gemaakt van de waterstof-ademtest. In dit geval neem je om de vijftien minuten een lactose-oplossing in en blaas je vervolgens in een luchtdichte zak.

Wanneer melksuiker niet goed verwerkt wordt en daardoor in de darmen terechtkomt, dan gebruiken de bacteriën in de darmen deze suiker als voedsel en produceren ze zo waterstof.

Als er na het eten van lactose dus een grote hoeveelheid waterstof in je adem aanwezig is, dan is de kans zeer groot dat dit veroorzaakt wordt door problemen met het verwerken van lactose.

Dunnedarmbiopsie

Bij dit onderzoek wordt er gebruik gemaakt van een slokdarm- of een maag-darmendoscoop. De weefselfragmenten die vervolgens verkregen worden, worden in een laboratorium onderzocht om de aan- of afwezigheid van lactase in het slijm te bepalen.

Onderzoek om de zuurgraad van de ontlasting te meten

Dit onderzoek wordt meestal uitgevoerd bij kleine kinderen. Waarbij het voor hun leeftijd te riskant of lastig is om andere onderzoeken uit te voeren.

Genetisch onderzoek

Het doel van dit onderzoek is om te kijken of er sprake is van primaire lactose-intolerantie als gevolg van het MCM6-gen. Het enige wat ervoor nodig is, is een bloed- of speekselmonstertje. Daarmee kunnen de twee polymorfismen die geassocieerd zijn met deze aandoening worden geanalyseerd.