Vergeef je ouders. Voor een gebrek aan genegenheid die ze je gaven. Voor het arme bestaan dat je had. En voor alle pijn en mishandeling die je misschien hebt gehad.
We weten dat je lijdt onder de consequenties van de acties die je nu veroordeelt. En we begrijpen dat het je pijn heeft gedaan. Ze zorgen ervoor dat je rancuneuze gevoelens tegenover je ouders hebt. Maar als je er even goed over nadenkt, weet je dat je ouders hun uiterste best hebben gedaan.
Als jij dezelfde ervaringen en belevenissen had meegemaakt als zij, dan had je misschien wel precies hetzelfde gedaan.
Vergeef je ouders, omdat ze hun uiterste best hebben gedaan
Vergeef je ouders. Omdat niemand hen geleerd heeft hoe ze die belangrijke rol die ze besloten op zich te nemen, moesten invullen.
We weten van de gedachten die op vele momenten in je hoofd opduiken: “Het zou beter geweest zijn als ze mij nooit hadden gekregen!” Dit is echter oneerlijk en iets dat je ouders niet verdienen te horen.
Verplaats je eens in hun situatie en vraag jezelf hoe het zou voelen als jouw kind je dat zou vertellen.
Het vergeven van je ouders zal je ook helpen om jezelf te vergeven. Juist op momenten dat je jezelf betrapt op het maken van vergelijkbare fouten of van totaal andere fouten.
Niemand is vrij van het maken van fouten. Dat geldt al helemaal voor mensen die de verantwoordelijkheid hebben voor het opvoeden van een ander mens.
Vergeef je ouders, want of je het nu gelooft of niet, hun fouten hebben een positief resultaat. Weet je wat dat positieve resultaat is? Het is het feit dat jij, nu je je er van bewust bent, een andere weg kunt kiezen omdat je nu beter weet.
Als de wrok in je hart blijft hangen, zul je op een dag dezelfde fouten maken zonder dat je het je realiseert. Hierdoor maak je misschien nog wel ergere fouten ook!
Ook interessant: Waar hebben mensen spijt van op hun sterfbed?
Verlos jezelf van deze last
Veel mensen ervaren boosheid over een vreselijke jeugd die veroorzaakt werd door ouders die niet in staat waren om je op een betere manier op te voeden. Hierdoor kunnen ze jarenlang gebukt gaan onder de last van verbittering.
Je weet misschien niet waarom, maar je kunt niet daadwerkelijk geluk vinden. Er kan iets zijn dat je niet wilt zien of wilt helen. Je trots kan je soms belemmeren om die eerste stap naar vergeving te zetten. Je blijft wachten op het moment dat je ouders zich bij jou komen verontschuldigen.
Waarom zou je deze last langer willen dragen dan strikt noodzakelijk is?
Je eigen geluk staat op het spel. Het is jouw verantwoordelijkheid om de weg te kiezen die jij wilt volgen. Je bent niet langer een klein kind dat afhankelijk is van de genade van de ouders. Je bent nu een volwassene.
Jij moet de eerste stap zetten zonder te wachten tot iemand anders de eerste stap zet. Dat betekent niet dat je je moet vernederen of onderwerpen.
Het is een van de beste beslissingen die je kunt nemen. Het zal je ook verlossen van de zware last die je wereld in een zware duisternis hult
Alles dat je kunt leren
Zelfs als je ouders niet hebben geleerd van de pijn die ze jou hebben gedaan, is er één iemand die het wel heeft begrepen. En dat ben jij!
De schade die veroorzaakt is, kan je diep gekwetst hebben, maar heb er vertrouwen in dat er iets goeds uit voortgekomen is. Tenslotte ben jij degene die beslist wat er gaat gebeuren. Maak je een nieuwe start? Of hou je deze last bij je, waardoor je hetzelfde pad neemt dat je zelf als schadelijk hebt ervaren?
Als alles in het leven perfect was, zouden we nooit leren. Het is wonderlijk dat we vaak leren van de meest negatieve ervaringen. Hierdoor groeien we. En hierdoor worden we volwassen en betere mensen.
Vroeger was je een klein kind dat geen zeggenschap had om dingen te veranderen, maar nu ben je een volwassene die zijn eigen keuzes kan maken. Je kunt beslissen of je je ouders vergeeft, waardoor je die vreselijke last van het verre verleden los kunt laten.
Of blijf je hangen in je wrok en haat tegenover twee mensen die niet beter wisten?
Wat ga je beslissen?
