Reumatoïde artritis is een chronische ziekte. Deze wordt gekenmerkt door ontstekingen en misvormingen in de gewrichten en het omliggende weefsel.
Deze vorm van artritis komt zeer vaak voor bij volwassenen die boven de zestig jaar oud zijn. Toch kan de ziekte zich in sommige gevallen ook op vroegere leeftijd ontwikkelen.
Reumatoïde artritis tast doorgaans vooral de knieën en handen aan, maar kan ook andere delen van het lichaam aantasten. Denk hierbij aan spieren en andere lichaamsweefsels.
Hoewel de exacte oorzaak van deze ziekte nog niet bekend is, kan reumatoïde artritis wel in verband worden gebracht met verschillende factoren, zoals erfelijke factoren, het na verloop van tijd slijten van de gewrichten en bepaalde letsels.
Het voornaamste symptoom dat deze ziekte veroorzaakt is pijn in verschillende mate. Deze pijn gaat vrijwel altijd gepaard met ontsteking, een zwaar gevoel en het lastig uitvoeren van bepaalde, doorgaans gewone bewegingen.
Sommige patiënten voelen zich na verloop van tijd beter, terwijl anderen juist medische behandeling nodig hebben wanneer hun symptomen erger worden.
Daarom is het belangrijk dat iedereen zich bewust is van deze ziekte, alsook van de risicofactoren die eraan verbonden zitten, de manier waarop de ziekte zich ontwikkelt en de verschillende vormen van behandeling die er bestaan. Laten we dus eens kijken naar vijf belangrijke feiten over reumatoïde artritis.
1. Reumatoïde artritis tast meerdere gewrichten aan
Reumatoïde artritis is een ziekte die doorgaans meerdere gewrichten aantast, met name de gewrichten in de handen en knieën. De ziekte doet zich maar zelden alleen in één gewricht voor. Dat komt doordat het zich langzaam ontwikkelt en zich steeds verder verspreidt naar verschillende delen van het lichaam.
Sommige patiënten voelen de symptomen echter altijd alleen aan één kant van hun lichaam, waardoor het makkelijker voor ze is om met de pijn om te gaan. Er bestaan zelfs gevallen waarbij gewone pijnstillers en ontstekingsremmende medicijnen, alsook alternatieve vormen van behandeling, voldoende zijn om genoeg verlichting te bieden.
2. Iedereen kan er last van krijgen
Over het algemeen is de voortdurende pijn in de gewrichten die reumatoïde artritis veroorzaakt het gevolg van de gewrichtsslijtage die nu eenmaal gepaard gaat met het natuurlijke verouderingsproces.
Deze ziekte doet zich echter niet uitsluitend op oudere leeftijd voor. Ook kinderen en jonge volwassenen kunnen er last van krijgen.
Hoewel het klopt dat reumatoïde artritis zich voornamelijk voordoet bij ouderen, bestaat er altijd de kans dat de ziekte zich al op veel jongere leeftijd ontwikkelt. Dat geldt vooral als er sprake is van een familiegeschiedenis met artritis of in het geval van bepaalde letsels.
3. De ziekte blijft de medische wereld verbijsteren
Hoewel reumatoïde artritis relatief vaak voorkomt, blijft de ontwikkeling van deze ziekte de medische en wetenschappelijke wereld nog altijd verbijsteren. Dit komt doordat niemand precies weet wat de exacte oorzaak van deze ziekte is, aangezien meerdere factoren ervoor kunnen zorgen dat de gewrichten slijten.
Eén ding dat wel duidelijk is, is dat de ziekte zich ontwikkelt wanneer het lichamelijke immuunsysteem zijn eigen weefsels begint aan te vallen, met name het weefsel rond de gewrichten.
Toch is het nog altijd onduidelijk welke factoren een dergelijke reactie in het lichaam kunnen opwekken. Deskundigen zijn wel in staat geweest om een paar risicofactoren aan te duiden:
- Genetische aanleg
- Hormonale onevenwichtigheden
- Alcohol– of tabaksconsumptie
- Verwondingen aan de spieren, gewrichten of botten
- Te veel lichaamsbeweging
- Het leiden van een sedentaire levensstijl
- Obesitas
4. Het is zeer ingewikkeld om de ziekte te diagnosticeren
De meeste bekende ziekten zijn makkelijk te diagnosticeren omdat monstertjes van lichamelijke vloeistoffen harde bewijzen kunnen leveren. Reumatoïde artritis is hierin echter een uitzonderlijk geval.
Vanwege de manier waarop de symptomen zich voordoen, is het namelijk erg lastig om vast te stellen of er werkelijk sprake is van reumatoïde artritis. In de beginfases kan de pijn verward worden met andere kleine gezondheidsproblemen.
Veel mensen zien de mogelijkheid van artritis over het hoofd, ervan uitgaande dat de symptomen gewoon verbonden zijn aan vermoeidheid.
Gegevens van de Mayo Clinic geven aan dat er nog geen écht effectief onderzoek bestaat om deze ziekte vast te stellen. Hierdoor, en doordat de ziekte zich geleidelijk aan ontwikkelt, kan het soms wel jaren duren voordat iemand de juiste diagnose krijgt.
Kijken naar de symptomen, nagaan of er sprake is van een familiegeschiedenis en röntgenanalyse zijn enkele van de methoden die vooralsnog ingezet worden om deze ziekte te identificeren.
5. Er bestaan verschillende vormen van behandeling
Er is nog geen geneesmiddel voor deze ziekte. Wel bestaan er verschillende manieren om de intensiteit van de symptomen onder controle te houden.
De meeste behandelingen zijn erop gericht de ontstekingen en pijn onder controle te houden. Zo kan de patiënt een zo normaal mogelijk leven leiden.
- Allereerst wordt de patiënt aangeraden om zichzelf goed te informeren via zelfhulpprogramma’s en steungroepen. Wanneer iemand te horen krijgt dat hij last heeft van reumatoïde artritis, kan dit namelijk veel invloed hebben op zijn emotionele gemoedstoestand.
- Vervolgens krijgt de patiënt ontstekingsremmende medicijnen voorgeschreven om de pijn te verzachten en de gewrichten minder stijf te maken.
- Daarnaast wordt de patiënt ook aangeraden om naar fysiotherapie te gaan om het weefsel rond de aangedane gewrichten te beschermen en sterker te maken.
Bovendien bestaan er ook genoeg natuurlijke producten die gebruikt kunnen worden om de symptomen van reumatoïde artritis te verlichten.
Vermoed jij dat je last hebt van deze ziekte? Het is verstandig om al bij de eerste waarschuwingstekens meteen medische hulp te raadplegen en jezelf goed te laten onderzoeken.
In het geval je inderdaad te horen krijgt dat je last hebt van reumatoïde artritis, zal het noodzakelijk zijn om je dagelijkse gewoontes aan te passen om ervoor te zorgen dat de ziekte je levenskwaliteit niet te veel beïnvloedt.
