De beroemde ‘quarantaine’ is een Latijns-Amerikaanse postpartum gebruik, waarin staat dat vrouwen 40 dagen nodig hebben om te herstellen na een bevalling. Het wordt vaak verward met de postpartum periode, de tijd die vrouwen nodig hebben om te herstellen na een bevalling.
De postpartum periode gaat verder dan 6 weken quarantaine. Het is een proces van fysiek en emotioneel herstel na de 9 maanden zwangerschap en de bevalling. Volgens verschillende studies en theorieën kan het één, twee of zelfs drie jaar duren voor een vrouw hier volledig van hersteld is.
Een jaar om te herstellen na een bevalling
Uit een onderzoek van 2012, uitgevoerd door Dr. Julie Wray van de Universiteit van Salford in Manchester, bleek dat vrouwen minstens één jaar nodig hebben om te herstellen na een bevalling. De hormonale en fysieke veranderingen die het lichaam van een vrouw tijdens de zwangerschap ervaart stoppen niet na de bevalling.
De postpartum periode omvat ook fysieke en emotionele veranderingen. Deze zijn nodig om zich aan te passen aan de nieuwe realiteit van het moeder zijn. De onderzoekster interviewde vrouwen uit verschillende landen die waren bevallen. Sommigen waren twee of drie weken ervoor bevallen, anderen drie maanden ervoor en weer anderen zes tot zeven maanden ervoor.
Wray vond dat de meeste moeders minstens 12 maanden postnataal herstel nodig hebben. Dit brengt zowel fysieke als emotionele aspecten met zich mee. “Vrouwen hebben het gevoel dat het meer dan zes weken duurt om te herstellen. Ook voelen ze dat ze een langere ondersteuning moeten krijgen dan slecht 6 tot 8 weken na de bevalling.”
De postpartum periode
Het genoemde onderzoek verwijst naar de geschatte tijd die nieuwe moeders nodig achtten om te herstellen na een bevalling. Echter, volgens de Argentijnse psycholoog Laura Gutman, auteur van het beroemde boek ‘Maternity: Coming Face to Face with Your Own Shadow‘ (‘Het moederschap: kom oog in oog komen te staan met onze eigen schaduw’), duurt de postpartum periode tot het kind 2 of 3 jaar oud is.
De moeder en haar baby zijn een emotionele eenheid. Bevalling ‘breekt’de fysieke verbinding die moeder en baby hadden tijdens de 9 maanden van de zwangerschap. Hoewel ze niet langer een eenheid zijn, blijven ze emotioneel gehecht en onthechten kost tijd.
Volgens de gezinstherapeut zijn de postpartum periodes situaties die de stabiliteit van de vrouw beïnvloeden. De geboorte was een sterke emotionele desintegratie toen moeder en baby zich scheidden en twee personen werden.
Je eigen schaduw
De periode na de bevalling zorgt ervoor dat je omgaat met wat buiten je macht ligt, wat er in jezelf zit en met je eigen schaduwen en conflicten. Om echter volledig te worden vernieuwd, met je je bewust zijn van het proces dat je doorloopt en herstellen na een bevalling.
Terwijl je midden in dat mystieke, energieke en emotionele proces zit, heb je een pasgeboren baby in je armen waar je voor moet zorgen. De baby huilt om de pijn en angsten die de vrouw tijdens de bevalling had te uiten.
Misschien hadden onze grootmoeders het gemakkelijker omdat ze alleen voor hun kinderen en huizen zorgden. Maar tegenwoordig zijn vrouwen actief, georganiseerd, ondernemend en onafhankelijk.
In het midden van dit emotionele proces zijn moeders bestand tegen de ‘echte’ wereld. Dit is de wereld van werk, geld en dagelijkse beslommeringen om vervolgens thuis te komen en voor hun baby’s te zorgen. Noch de omgeving, noch de moeders zijn voorbereid om deze overgang veilig te maken zonder depressief te worden.
Wanneer er geen tijd is om opnieuw met jezelf kennis te maken
Geconfronteerd met deze complexe emotionele situatie die Gutman beschrijft, is het overduidelijk dat het onmogelijk is om te verwachten dat vrouwen binnen zes weken de normaliteit terug krijgen die ze voor hun zwangerschap hadden, inclusief hun seksualiteit en beroepsleven.
De waarheid is dat niet alle moeders het geluk hebben om volledig toegewijd te kunnen zijn aan de zorg voor hun baby’s, terwijl ze tegelijkertijd lichamelijk en emotioneel herstellen. Miljoenen alleenstaande vrouwen hebben al oudere kinderen en moeten werken. Dit betekent dat er geen tijd voor hen is om zichzelf opnieuw te leren kennen.
De realiteit is namelijk dat miljoenen vrouwen en werkende moeders worden geconfronteerd met een andere realiteit. In hun land bestaat er geen zwangerschapsverlof dat ze kunnen gebruiken om te herstellen na een bevalling. Vrouwen moeten gaan werken en iemand vinden om voor hun baby’s te zorgen. Daardoor hebben ze geen tijd om de emotionele gevolgen van de bevalling op te vangen.
De realiteit van werkende moeders
Slechts 34 landen voldoen aan de aanbeveling van de Internationale Arbeidersorganisatie (ILO) om vrouwen ten minste veertien weken betaald zwangerschapsverlof te geven.
De meeste zwangerschapsverloven passen zich niet aan aan de behoeften van moeder en baby. Wel zijn er enkele uitzonderingen. Kroatië geeft 410 dagen postnataal verlof, landen als Montenegro, Bosnië en Albanië 365 dagen. Het Verenigd Koninkrijk en Noorwegen geven 315 dagen, terwijl Zweden 240 dagen biedt.
Aan de andere kant van de schaal staan de meeste Afrikaanse en Aziatische landen. Deze geven niet meer dan 8 weken zwangerschapsverlof. Naast een emotionele gehechtheid aan de baby, omvat het herstel van een vrouw na de bevalling diverse fysieke en mentale aspecten. Er is nog een lange weg te gaan om de behoeften van pas bevallen moeders en hun baby’s te ontdekken.
