Het is zeer belangrijk dat je de symptomen van chronische salpingitis leert herkennen, zodat je je huisarts kunt raadplegen voor de juiste behandeling. Doe je dit namelijk niet, dan kunnen er ernstige complicaties optreden.
Salpingitis, ook wel eileiderontsteking genoemd, wordt over het algemeen veroorzaakt door een bacterie of seksueel overdraagbare aandoening (SOA). Het voornaamste symptoom is pijn in de onderbuik, die voortdurend aanwezig is.
In dit artikel kun je leren om in het vervolg vragen over salpingitis te beantwoorden. Ook brengen we je op de hoogte van informatie om dit probleem tijdig op te sporen.
Vaak gaan vrouwen niet naar de gynaecoloog wanneer ze last hebben van pijn in het bekkengebied, omdat ze denken dat dit ‘normaal’ is, omdat ze denken dat ze binnenkort ongesteld moeten worden of dat het komt doordat ze de hele dag hebben gezeten.
Deze pijn kan echter veroorzaakt worden door een aandoening die bekend staat als salpingitis. In dit artikel zullen we onder andere kijken naar algemene informatie over deze aandoening.
Wat is salpingitis?
Salpingitis is een ontsteking van de voortplantingsorganen, en dit zijn:
- eileiders
- baarmoeder
- eierstokken
- vagina
- baarmoederhals
Waardoor wordt het veroorzaakt?
Deze aandoening wordt vaak veroorzaakt door een seksueel overdraagbare aandoening (in de meeste gevallen chlamydia en gonorroe) of een bacterie. In het laatste geval kan de bacterie je lichaam zijn binnengedrongen via:
- een bevalling
- endometriumbiopsie
- het plaatsen van een spiraaltje
- miskramen
- abortus
In werkelijkheid is elke vrouw gevoelig voor het oplopen van salpingitis. Dit risico wordt echter groter door:
- onveilige seks
- seksuele relaties hebt met meerdere mensen
- je partner een seksueel overdraagbare aandoening heeft (of jij hier nu van op de hoogte bent of niet)
- een seksueel overdraagbare aandoening in het verleden
- seksuele activiteit voor je twintigste
- zelf je eigen anti-conceptiemethoden inbrengen
Salpingitis is een ontsteking van de vagina en baarmoederhals. Wanneer je deze ontsteking niet behandelt met antibiotica, dan kan de ontsteking zich verspreiden naar het endometrium (de baarmoederwand) en vervolgens naar:
- de eileiders
- de eierstokken
- de baarmoeder
- de buik
Wat zijn de voornaamste symptomen van salpingitis?
Wanneer een vrouw last heeft van salpingitis, dan kan zij symptomen ervaren als:
- pijn in de onderbuik
- pijn in de onderrug
- lange ongesteldheid (langer dan een week)
- hevige menstruatie
- zeer pijnlijke menstruatie
- buikkrampen
- bloedingen gedurende de maand
- abnormale vaginale afscheiding
- koorts
- misselijkheid
- braken
- pijn tijdens of na geslachtsgemeenschap
- pijn tijdens een gynaecologisch onderzoek
- brandend gevoel tijden het plassen
- pijn bij het zitten
- overmatige gevoeligheid in het bekkengebied
- rillingen
- abnormale vermoeidheid
- gebrek aan energie
- frequent urineren
- uitvallen van de menstruatie of een onregelmatige menstruatie
In zeer uitzonderlijke gevallen hebben vrouwen last van salpingitis zonder ook maar één van deze symptomen te ervaren. Er is duidelijk sprake van salpingitis wanneer een vrouw te maken krijgt met onvruchtbaarheid of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
De diagnose
Je gynaecoloog zal een aantal onderzoeken uitvoeren om te achterhalen of je last hebt van salpingitis of van een andere aandoening. Over het algemeen zal je arts je verzoeken twee onderzoeken te laten uitvoeren:
- bekkenonderzoek
- bloedanalyse
Je dokter kan je ook verzoeken om een echografie (bestralingsvrij onderzoek) uit te laten voeren om verder bewijs van gezwellen of andere complicaties op te sporen of hij/zij kan besluiten om een laparoscopie uit te voeren.
Dit is een kleine ingreep waarbij de voortplantingsorganen worden onderzocht om de juiste diagnose te kunnen stellen.
Het is verstandig om één keer per jaar een volledige controle te laten doen om elke vorm van gynaecologische aandoeningen bijtijds op te sporen en te behandelen.
Na de eerste keer dat een vrouw geslachtsgemeenschap heeft gehad, kan ook altijd een uitstrijkje worden genomen of een colposcopie worden uitgevoerd. Dit zijn snelle en eenvoudige onderzoekjes die geen pijn doen en die dus veel complicaties of problemen in de toekomst kunnen voorkomen.
De behandeling
Dit hangt allemaal af van hoe vergevorderd de aandoening is. Je arts zal bepalen of er ambulante of residentiële zorg nodig is.
In de meeste gevallen krijgt de patiënt een antibiotica-injectie toegediend en ook wordt er speciale medicatie voorgeschreven die twee weken moeten worden ingenomen. Na deze twee weken zal de patiënt de benodigde behandeling ontvangen.
Als de patiënt last heeft van ernstige salpingitis, dan kan opname in het ziekenhuis nodig zijn. Ook krijgt ze intraveneus antibiotica toegediend of in de vorm van pillen. Dit zal gelijk de oorzaak van de ontsteking behandelen, zoals bijvoorbeeld gonorroe of chlamydia.
Is salpingitis gevaarlijk?
Salpingitis kan gevaarlijk zijn wanneer het niet op de juiste manier wordt behandeld. Als de ontsteking er bijvoorbeeld voor zorgt dat er littekenweefsel ontstaat in de eileiders, dan kan de vrouw in de toekomst moeite ervaren om zwanger te raken of kan zelfs onvruchtbaarheid ontstaan.
Als de eileiders gedeeltelijk verstopt raken, dan kan er een buitenbaarmoederlijke zwangerschap optreden. Is de ontsteking zeer ernstig, dan kan het nodig zijn om een operatie uit te voeren om het beschadigde weefsel of de beschadigde organen te verwijderen.
Hoe kun je het voorkomen?
Of je er nu voor wilt zorgen dat je niet ziek wordt of wilt voorkomen dat de ontsteking terugkeert, dan is het in beide gevallen verstandig om:
- onveilige seks te vermijden (gebruik altijd een condoom)
- seksuele geslachtsgemeenschap met mensen die een SOA hebben te vermijden
- het aantal seksuele partners te beperken
- het douchen of baden van de vagina te vermijden
- het roken van sigaretten te vermijden
- antibiotica te slikken en doktersadvies op te volgen
- goed te letten op je symptomen
- geen seks te hebben totdat je volledig hersteld bent
- toekomstige partners te vragen om zich te laten testen om er zeker van te zijn dat ze geen SOA hebben
- één keer per jaar een gynaecologisch onderzoek uit te laten voeren
- een dieet aan te houden dat het immuunsysteem ondersteunt, waardoor de groei van bacteriën of virussen voorkomen wordt
